Συνεχόμενες στροφές μέσα από ένα βραχώδες τοπίο που μοιάζει άγονο, που το κατοικούν όμως βελανιδιές και αγριοκάτσικα. Μόλις ο δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει ένα απρόσμενα όμορφο θέαμα, η πανοραμική θέα του Αστακού με την Βελούτσα, νότια κορυφή των Ακαρνανικών, να ορθώνεται απότομα από πάνω του.

Ο Αστακός, για την ακρίβεια λίγο πιο πάνω από την σημερινή του θέση, ήταν ήδη γνωστός από την αρχαιότητα αφού αναφέρεται από τον Θουκυδίδη στην ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου. Από τα ευρήματα φαίνεται πως άκμασε κατά τα ελληνιστικά χρόνια και παρήκμασε κατά τα ρωμαϊκά. Σήμερα το χωριό που αριθμεί περίπου 2500 κατοίκους είναι παραθαλάσσιο και απλώνεται γύρω από ένα καλά προφυλαγμένο λιμάνι.

Μέσα στο χωριό είναι πολλά τα πέτρινα σπίτια που διατηρούνται ακόμη δίνοντας την αίσθηση γραφικού χωριού ενώ στο λιμάνι που κατακλύζεται από ιστιοπλοϊκά και κότερα το καλοκαίρι, διαδοχικές καφετέριες και εστιατόρια αποτελούν τον βασικό χώρο συνάθροισης κατοίκων και επισκεπτών.

Δίπλα από τον μόλο μια μικρή παραλία καλύπτει την ανάγκη για το καλοκαιρινό μπάνιο ωστόσο υπάρχουν αρκετές ακόμη επιλογές για κολύμπι λίγο έξω από τον Αστακό πηγαίνοντας προς Μύτικα.