Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να θαυμάσει την πολυμορφία του αργολικού πολιτισμού και να περιηγηθεί σε μνημεία και ευρήματα, όπως η Ακρόπολη Αρχαίας Ασίνης, η Ακρόπολη της Αρχαίας Μιδέας, η Ακρόπολη της Καζάρμας, η πόλη των Αλιέων . Οι αρχαιολογικοί χώροι κοντά στο Άργος, σημάδια ένδοξου παρελθόντος που επιβιώνουν στο παρόν και αναδεικνύουν τη σπουδαιότητα και την κυριαρχία του, όπως η Αρχαία Αγορά Άργους, το Αρχαίο Ηραίο, το Αρχαίο Θέατρο Άργους και το Μικρό Θέατρο Άργους.
Οι αρχαιολογικοί χώροι του νομού είναι αναμφισβήτητα από τους σημαντικότερους στον ελλαδικό χώρο, με σημείο κατατεθέν τον αρχαιολογικό χώρο Μυκηνών, ενώ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν η αγαπημένη πόλη του μυθικού Ηρακλή Λέρνα, η Ακρόπολη της αρχαίας Τίρυνθας και το Παλαμήδι.
To Μυκηναϊκό Νεκροταφείο Δενδρών στην Αργολίδα είναι ένας αρχαιολογικός χώρος που εκτείνεται στη νοτιοδυτική πλαγιά ενός χαμηλού λόφου, λίγο έξω από το χωριό Δενδρά και δυτικά της Ακρόπολης της Αρχαίας Μιδέας.
Ήρθε στο φως το 1926 μετά από ανασκαφές του Σουηδού αρχαιολόγου Άξελ Πέρσον. Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν μέχρι και το 1977 και ανέδειξαν ένα θολωτό, 16 θαλαμωτούς τάφους, αλλά και την περίφημη Πανοπλία των Δενδρών. Η πανοπλία των Δενδρών που αποτελεί την αρχαιότερη χάλκινη πανοπλία που έχει βρεθεί ανέπαφη, είναι κατασκευασμένη από μεγάλα χάλκινα ελάσματα, που κάλυπταν ολόκληρο το σώμα του πολεμιστή. Μαζί με την πανοπλία, βρέθηκαν οι περικνημίδες και κατάλοιπα του κράνους με τις χάλκινες παραγναθίδες.
Οι τάφοι του μυκηναϊκού νεκροταφείου Δενδρών, χρονολογούνται στο 15ο και 14ο αιώνα π.Χ., δίνουν την εντύπωση ότι μιμούνται τις κατοικίες των ζωντανών και είχαν χρησιμοποιηθεί για πολλαπλές ταφές και για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Οι 16 θαλαμωτοί τάφοι, οι οποίοι έχουν διαφορετικό μέγεθος μεταξύ τους, αποτελούνται από τρία τμήματα: το δρόμο, το στόμιο και το θάλαμο. Η είσοδός τους έκλεινε με ξερολιθιά. Τα πολύτιμα κτερίσματα τους μαρτυρούν την υψηλή κοινωνική θέση των νεκρών.
Η ανασκαφή των τάφων έφερε στο φως, επίσης, σημαντικά ευρήματα που αποδεικνύουν και τη χλιδή της εποχής, όπως κοσμήματα, όπλα, εργαλεία και σκεύη από χρυσό, άργυρο, χαλκό, ελεφαντοστό και ημιπολύτιμους λίθους.
Τα ευρήματα ουσιαστικά επιβεβαιώνουν ότι ο τόπος ήταν σε διαρκή χρήση από το 1500 μέχρι και το 1180 π.Χ. και μάλλον υπαγόταν στην κοντινή ακρόπολη της Αρχαίας Μιδέας.
Το μυκηναϊκό νεκροταφείο Δενδρών, ένα από τα μεγαλύτερα μυκηναϊκά νεκροταφεία της Πελοποννήσου, καταδεικνύει τις ταφικές συνήθειες της μυκηναϊκής εποχής. Όλα τα κινητά ευρήματα που βρέθηκαν στη μυκηναϊκή νεκρόπολη εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.
Το μυκηναϊκό νεκροταφείο Δειράδας, με πολυάριθμους και πλούσιους τάφους, βρίσκεται νοτιοδυτικά του λόφου της Ασπίδας στην Αργολίδα, και υπάγεται στο Δήμο Άργους-Μυκηνών.
Εκεί, καταγράφεται η αλλαγή του τρόπου ταφής της περιόδου, αφού συγκρίνοντας το με άλλα νεκροταφεία του νομού, αποδεικνύεται ότι δημιουργήθηκε ένας κοινός κώδικας ταφικής συμπεριφοράς, δίνοντας έμφαση στις τελετουργίες που λάμβαναν χώρα μπροστά στις εισόδους των τάφων, και εξαίρωντας τον υλικό πλούτο των ενταφιασμένων.
Τους τάφους του μυκηναϊκού νεκροταφείου Δειράδας έφερε στο φως περί το 1902 ο Γερμανός Βόλγκραφ. Ηταν 9 μνημειώδεις και πλούσια κτερισμένοι τάφοι με χρυσά και χάλκινα αντικείμενα εξαιρετικής τέχνης, τα ευρήματα των οποίων σήμερα φυλάσσονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, χωρίς όμως να έχουν μελετηθεί περαιτέρω. Μεταγενέστερα, στην περιοχή βρέθηκαν 30 επιπλεόν θαλαμωτοί τάφοι.
Δίπλα ακριβώς από το μυκηναϊκό νεκροταφείο Δειράδας βρίσκεται και το ιερό του Απόλλωνος Δειραδιώτου.
Το μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου στην Αργολίδα , βρίσκεται πάνω στην Ακρόπολη της Παλιάς Επιδαύρου.
Ιδρύθηκε κατά την περίοδο του Ασκληπιού και είναι αφιερωμένο στον Διόνυσο. Λειτούργησε επί περίπου επτά αιώνες, καλύπτωντας τις ανάγκες των κατοίκων της Παλιάς Επιδαύρου.
Η κατασκευή του πραγματοποιήθηκε τον 4ο π.Χ. αιώνα, από χορηγίες εξεχόντων προσώπων της τοπικής κοινωνίας. Κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας το θέατρο υπέστη ριζική αναμόρφωση. Αρχές της δεκαετίας του ’70 άρχισαν οι ανασκαφές, και συνεχίζονται μέχρι και στις μέρες μας.
Το μέγεθός του ήταν πολύ μικρότερο από άλλα αρχαία θέατρα, είχει χωρητικότητα περίπου 2.000 θέσεων, ενώ σήμερα διατίθενται περίπου 800 θέσεις για τις δημοφιλείς θερινές παραστάσεις που γίνονται σ’ αυτό. Χαρακτηριστικό του θεάτρου είναι οι επιγραφές πάνω στα λίθινα εδώλια που φέρουν τα ονόματα χορηγών, ζωντανεύοντας την παλιά αίγλη του, ενώ γι’ αυτόν το λόγο το αποκαλούν και λαλούν θέατρο.
Κάθε Ιούλιο από το 1995 μέχρι και σήμερα, πραγματοποιούνται στο μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου σημαντικές μουσικές εκδηλώσεις, μεταξύ των οποίων κι η διοργάνωση του “Μουσικού Ιουλίου” του Ελληνικού Φεστιβάλ. Παράλληλα γίνεται κι έκθεση με τα αγροτικά προιόντα της περιοχής.
Απέναντι από το μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου βρίσκεται μυκηναϊκό νεκροταφείο και σε μικρή απόσταση από αυτό, τα ερείπια του αρχαίου ναού της Άρτεμης. Σε κοντινή απόσταση επίσης, βρίσκονται oi μικρές όμορφες παραλίες του Δήμου, όπως η Βαγιωνιά, το Καλαμάκι, η Πολεμάρχα, το Γιαλάσι κι η παραλία της Αλιότου.
Πάνω στο λόφο της Ασπίδας στην πόλη του Άργους, του νομού της Αργολίδας, υπάρχουν τα ερείπια του ιερού του Απόλλωνος Δειραδιώτου.
Αποτέλεσε το κέντρο της ενώσεως όλων των πόλεων του Άργους, οι οποίες όφειλαν κάθε μήνα να αποστέλλουν σ’ αυτό θυσίες, ενώ εξαιτίας της θέσης του αυτής ονομαζόταν Δειράς, που σημαίνει το λαιμό του βουνού.
Κοντά σε αυτό βρέθηκε κι άλλος ένας ναός, της Αθηνάς Οξυδερκούς, όπου κατά την παράδοση ήταν θαμμένος ο βασιλιάς Ακρίσιος, ή κατ΄ άλλους, εκεί βρισκόταν το στάδιο όπου τελούνταν αγώνες προς τιμήν του Νεμείου Διός.
Ανασκαφές διενεργήθηκαν από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή και τα ευρήματά των ναών χρονολογούνται κατά τις αρχές του 8ου αιώνα π.Χ. έως τη βυζαντινή εποχή. Από το ιερό του Απόλλωνος Δειραδιώτου σώζεται μία μνημειακή κλίμακα λαξευμένη στο βράχο, και ένας βωμός, πάνω στον οποίο σήμερα διατηρούνται λείψανα βυζαντινής βασιλικής εκκλησίας. Ακόμη, θεωρείται ότι εκεί λειτουργούσε και ένα ξακουστό μαντείο της εποχής – κάτι σαν το Ασκληπιείο της Επιδαύρου.
Σήμερα, η μνημειακή κλίμακα του ιερού του Απόλλωνος Δειραδιώτου, αλλά και ο χώρος μπροστά της, χρησιμοποιούνται για τις διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Άργους-Μυκηνών.
Ο αρχαιολογικός χώρος Μυκηνών βρίσκεται στο χωριό Μυκήνες του Δήμου Άργους-Μυκηνών και σε απόσταση περίπου 1,5 χιλιόμετρο απ’ αυτό.
Είναι ίσως το σημαντικότερο αξιοθέατο σ’ ολόκληρη την Αργολίδα.
Η άλλοτε μητρόπολη του μυκηναϊκού κόσμου, δεσπόζει μέσα στην αργολική πεδιάδα κι είναι ότι έχει απομείνει από τη ζωή και τα έργα των Μυκηναίων και των προγόνων τους, που μεταγενέστερα επηρέασαν τη διεθνή τέχνη και λογοτεχνία. Έτσι από το 1999, συμπεριλαμβάνεται στον Κατάλογο Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Κατά την επίσκεψή σας εκεί μπορείτε να δείτε διάσπαρτα και τα εξής μνημεία: την περίφημη Πύλη των Λεόντων, τη σιταποθήκη, τον Ταφικό Κύκλο Α’ και Β’, το αρχαίο θρησκευτικό κέντρο, ένα εργαστήριο καλλιτεχνικών, μια υπόγεια δεξαμενή, κορυφαίο μηχανικό έργο της εποχής, το προπύλαιο του ανακτόρου, αλλά και τ’ απομεινάρια του ίδιου του βασιλικού ανακτόρου που μαρτυρούν την παλιά αίγλη της ζωής σ’ αυτό.
Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου βρίσκεται στην Αργολίδα, στον αρχαιολογικό χώρο του Ασκληπιείου της Επιδαύρου κοντά στο χωριό Λυγουριό, και σε απόσταση μισής ώρας με αυτοκίνητο από το Ναύπλιο.
Θεωρείται το τελειότερο αρχαίο ελληνικό θέατρο. Φημισμένο για την άψογη ακουστική του, και την απόλυτη αρμονία του με το φυσικό τοπίο, έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.
Χτίστηκε αμφιθεατρικά στη δυτική πλευρά του Κυνορτίου όρους τον 4ο αι. π.Χ. από τον αργείο αρχιτέκτονα Πολύκλειτο τον Νεότερο, και προοριζόταν για τη διασκέδαση των ασθενών του Ασκληπιού. Μέχρι και την Ρωμαϊκή εποχή βρισκόταν σε ακμή. Στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. το κυρίως θέατρο επεκτάθηκε κι η χωρητικότητά του έφτασε περίπου τις 14.000 θέσεις. Μεταγενέστερα, η σκηνή του διορθώθηκε και χρησίμευσε και σαν κατοικία για τους ντόπιους. Σε γενικές γραμμές όμως, μέχρι σήμερα έχει διατηρήσει την αρχική του μορφή.
Το αρχαίο θέατρο Άργους αποτελεί το κορυφαίο πολιτιστικό μνημείο του Άργους, και βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης, νοτιοανατολικά του λόφου της Λάρισας, ενώ εκτείνεται ακριβώς απέναντι από την αρχαία αγορά Άργους.
Κατασκεύασμα του Πολύκλειτου στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ., θεωρείται ένα αρχιτεκτονικό επίτευγμα, καθώς κατά το ένα τρίτο είναι λαξευμένο σε φυσικό βράχο.
Με χωρητικότητα περίπου 20.000 θεατών στα χρόνια της ακμής του, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία θέατρα του ελλαδικού κόσμου, φιλοξενώντας μουσικούς και δραματικούς αγώνες των Νεμέων, αλλά και αγώνες προς τιμήν της θεάς Ήρας, ενώ κατά τους Ρωμαικούς χρόνους οι αγώνες που τελούνταν στο χώρο γίνονταν προς τιμήν του εκάστοτε αυτοκράτορα.
Αποτελείται από το κοίλον των θεατών, και την ορχήστρα των παραστάσεων. Το κοίλον διέθετε 89 σειρές εδωλίων, τα οποία ήταν χωρισμένα σε τρία διαζώματα τεσσάρων τμημάτων, τις κερκίδες.
Βόρεια του αρχαίου θεάτρου Άργους μπορείτε να επισκεφτείτε τα αρχαία έργα υδροδότησης του Άργους ή αλλιώς το Νυμφαίο. Στα ανατολικά του, συναντάται το Κριτήριο, το αρχαίο δικαστήριο της πόλης, ενώ η διαδρομή προς τα βόρεια καταλήγει στο Αδριάνειο Υδραγωγείο.
Η Ακρόπολη της Λάρισας είναι το μεγαλύτερο οχυρωματικό έργο στο πιο ψηλό σημείο και δυτικά της πόλης του Άργους, και ίσως το καλύτερα συντηρημένο πολιτιστικό μνημείο του, που εποπτεύει από το 1.800 π.Χ. ολόκληρη την αργολική πεδιάδα.
Κατά μήκος των τειχών της Ακρόπολης της Λάρισας θα συναντήσετε και το σήμα κατατεθέν της, τον ερειπωμένο σήμερα ναό της Παναγίας του Κάστρου. Η εκκλησία είναι κτίσμα της βυζαντινής περιόδου και μάλιστα της εποχής του Μανουήλ Κομνηνού, αφιερωμένη στην Παναγιά τη Γιάτρισσα.
Τα τείχη της Ακρόπολης της Λάρισας περιφρουρούν τη σύγχρονη πόλη του Άργους και το μεγαλύτερο μέρος τους είναι προσβάσιμο. Για την ακρίβεια μπορείτε να περπατήσετε γύρω τους, ατενίζοντας τη θέα στην πόλη, την Μονή Αγίας Μαρίνας Άργους και της Παναγίας Πορτοκαλούσας, η οποία λειτούργησε κι ως κρυφό σχολειό στα χρόνια της επανάστασης.
Στην Αργολίδα, περίπου 5 χιλιόμετρα από το Ναύπλιο, βρίσκεται η Ακρόπολη της αρχαίας Τίρυνθας, το άλλοτε κέντρο του μυκηναϊκού κόσμου.
Σήμερα συγκαταλέγεται στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, και εκτείνεται σε μια μεγάλη έκταση της αργολικής πεδιάδας.
Οι μυθικοί κύκλοι του Βελλερεφόντη, του Περσέα, και του Ηρακλή, συνδέονται με την Ακρόπολη της αρχαίας Τίρυνθας.
Στην Ακρόπολη έχουν παρατηρηθεί τέσσερις διαφορετικές οικοδομικές περίοδοι, αλλά μόλις στο τέλος του 13ου π.Χ. αιώνα, φαίνεται τα τείχη και το ανάκτορο να παίρνουν την τελική μορφή τους. Τα κυκλώπεια τείχη της Ακρόπολης περιβάλλουν ολόκληρο το λόφο, και δημιουργούν ισχυρή οχύρωση που περικλείει έκταση περίπου 20.000 τετραγωνικών μέτρων.
Λίγα χιλιόμετρα μακριά, ο επισκέπτης συναντά τον θολωτό τάφο της Τίρυνθας, το περίφημο μυκηναϊκό φράγμα της Τίρυνθας, κι ένα από τα παλιότερα γνωστά ελληνικά ιερά, το αρχαίο Ηραίο.
Η Aκρόπολη της Αρχαίας Ασίνης στην Αργολίδα βρίσκεται 10 περίπου χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Ναυπλίου, 1 χιλιόμετρο περίπου απ’ το Τολό, ανήκει στον Δήμο Ναυπλιέων και είναι κρεμασμένη σε ένα τεράστιο βράχο ύψους 52 μέτρων και μήκους 330 μέτρων.
Τα τείχη κι ο πύργος της Ακρόπολης της Αρχαίας Ασίνης που σώζονται μέχρι σήμερα, χρονολογούνται στην Ελληνιστική εποχή και κατασκευάστηκαν το 300 π.Χ, αλλά δέχτηκαν επισκευές και στους μετέπειτα αιώνες απ’ τους Βυζαντινούς, τους Ενετούς κι απ’ τους Ιταλούς κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πολλά από τα ευρήματα των ανασκαφών βρίσκονται στη Σουηδία, ειδικότερα από τις ανασκαφές του 1920, ενώ κάποια άλλα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ναυπλίου, όπως ο Άρχοντας της Ασίνης, ένα πήλινο προσωπείο.
Στα δυτικά της Ακρόπολης της Αρχαίας Ασίνης, (η οποία έγινε γνωστή και από το νομπελίστα Γιώργο Σεφέρη και το ποίημά του «Ο Βασιλιάς της Ασίνης»), βρίσκεται ο λόφος της Μπαρμπούνας, σημαντικό αξιοθέατο για τον επισκέπτη, αφού εκεί οι ανασκαφές αποκάλυψαν τους περίφημους Μυκηναϊκούς Τάφους της Μπαρμπούνας.