Αστυπάλαια

Η Αστυπάλαια μπορεί να είναι ένας από αυτούς τους τόπους με λίγο ξένο τουρισμό, αντίθετα, όμως, είναι πολύ δημοφιλές νησί στους Έλληνες.

 

Αυτό το πανέμορφο νησί βρίσκεται δυτικά της Νισύρου και ανατολικά της Ανάφης. Έχει συνολική έκταση 97τετρ.χλμ. και ακτογραμμή 110χλμ με πολλούς φυσικούς κολπίσκους, παραλίες και νησάκια. Το νησί αποτελείτε από 2 κομμάτια γης που ενώνονται από έναν ισθμό 110μ.

 

Ο κύριος οικισμός της Αστυπάλαιας είναι η Χώρα που βρίσκεται στην δυτική ακτή και είναι χτισμένη στο ίδιο σημείο που ήταν και η αρχαία πόλη. Πάνω από την πόλη βρίσκεται το κάστρο με της δύο εκκλησίες του που ανακαίνισε ο John Quirini τον 4ο αιώνα και που τραγουδιέται στη λαϊκή παράδοση ως “Κάστρο της Αστροπαλιάς”.

 

Σήμερα η χώρα έχει επεκταθεί μέχρι την ακτή όπου και ενώνεται με το λιμάνι, τον Πέρα Γιαλό. Σε μικρή απόσταση από την Χώρα το Λιβάδι, μία πλούσια παραθαλάσσια πεδιάδα που παράγει εξαιρετικής ποιότητας κίτρα και λαχανικά – απλώνεται μέχρι τη θάλασσα όπου προσφέρει μία φανταστική παραλία.

 

Στα βόρεια του νησιού υπάρχει ένα μεγάλο και απολύτως ασφαλές λιμάνι με έναν παραθαλάσσιο οικισμό που λέγεται Μαλτεζάνα ή Ανάληψη.

 

Το Βαθύ, βρίσκετε κατά μήκος ενός γραφικού κολπίσκου, και είναι ένας ακόμα οικισμός του νησιού. Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται με δέος στο νησί, λόγω του πολύ καλού του κλίματος, του κυνηγιού που υπάρχει (κυρίως φασιανούς και λαγούς), καθώς επίσης και τα πολλά ψάρια και σφουγγάρια που έχουν οι γύρω θάλασσες.

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχουν φίδια στην Αστυπάλαια.

Κατά τη μυθολογία η Αστυπάλαια και η Ευρώπη ήταν κόρες του Φοίνικος και της Περιμήδης.

 

Από την ένωση της Αστυπάλαιας με τον Ποσειδώνα γεννήθηκαν ο Αργοναύτης Αγκαίος και ο Βασιλιάς της Κω, Ευρύπυλος.

 

Το νησί πρωτοκατοικήθηκε στα Προϊστορικά χρόνια.

 

Μεταξύ των κατοίκων του αναφέρονται οι Κάρες, οι οποίοι την ονόμασαν Πύρρα για το κόκκινο χρώμα της, και οι Μινωίτες.

 

Την Ελληνιστική Εποχή υπήρξε λιμάνι-σταθμός των Πτολεμαίων της Αιγύπτου. Ανέπτυξε μεγάλη ναυτική δραστηριότητα και έγινε γνωστή χάρη στα πλούσια αλιεύματα (“ιχθυόεσσα”) και τα άφθονα γεωργικά προϊόντα της. Για τα πολλά και μυροβόλα λουλούδια της και για τους καρπούς της οι αρχαίοι την αποκαλούσαν “Θεών Τράπεζα”.

 

Την περίοδο της Ρωμαιοκρατίας τα λιμάνια του νησιού χρησιμοποιήθηκαν ως ορμητήρια κατά των πειρατών, γι αυτό οι Ρωμαίοι παραχώρησαν στους κατοίκους πολλά προνόμια.

 

Στους Βυζαντινούς χρόνους η έξαρση της πειρατείας άλλαξε την οικιστική δομή του νησιού, με την παρακμή των παράλιων οικισμών, τη μετακίνηση των πληθυσμών στο εσωτερικό και την ανέγερση κάστρων για προστασία.

 

Μετά το 1204 περιήλθε στους Βενετούς και κυρίως στην οικογένεια Quirini – με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα κατά το οποίο ανήκε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία (1269-1310).

 

Οι Quirini έμειναν κύριοι του νησιού μέχρι το 1537, όταν κατακτήθηκε από τους Τούρκους.

 

Όπως όλα τα Δωδεκάνησα παρέμεινε στους Τούρκους έως το 1912 στη συνέχεια πέρασε στους Ιταλούς, Γερμανούς και Βρετανούς για να ενωθεί με την Ελλάδα το 1948.

Αστυπάλαια ή Χώρα

Πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού, χτισμένη σε λόφο που εισχωρεί στη θάλασσα σχηματίζοντας δυο όρμους: το λιμάνι – Πέρα Γιαλό- και τον όρμο Λιβάδια. Στην κορυφή δεσπόζει το Κάστρο με τη σκούρα ντόπια πέτρα, από όπου ξεπροβάλλουν οι κατάλευκοι τρούλοι της Ευαγγελίστριας και του Αγίου Γεωργίου. Γύρω του κατάλευκα σπίτια με μπλε πορτοπαράθυρα και ξύλινα κάγκελα στα μπαλκόνια. Ανάμεσά τους, εκκλησίες και θολωτά εκκλησάκια. Στον αυχένα του λόφου, οκτώ ανεμόμυλοι, ξεχωριστό στολίδι της Χώρας. Πιο πέρα βρίσκεται το παραδοσιακό καφενείο και λίγο πιο πάνω το Δημαρχείο, από όπου ξεκινούν οι δυο βασικοί δρόμοι που φτάνουν μέχρι το Κάστρο. Ο καθένας οδηγεί σε μια ονομαστή εκκλησία, τη Μονή της Παναγιάς της Πορταΐτισσας προς τη πλευρά του Λιβαδιού και τη Μεγάλη Παναγιά προς την πλευρά του Πέρα Γιαλού.

 


Ανάληψη ή Μαλτεζάνα

Παραθαλάσσιο χωριό με ωραία αμμουδιά βρίσκεται απλωμένο σε μικρή κοιλάδα στο Έξω Νησί. Το δεύτερο όνομα Μαλτεζάνα, παραπέμπει στους πειρατές που αλώνιζαν στο Αιγαίο και έβρισκαν καταφύγιο στους κλειστούς όρμους του νησιού. Ο παραθεριστικός οικισμός αγκαλιάζει τον όρμο με τον μακρύ μόλο, όπου αράζουν τα ψαροκάικα και φτάνει μέχρι τα περιβόλια και τα αμπέλια. Από εδώ εκδρομικά σκάφη σας μεταφέρουν σε παραλίες του νησιού και στα νησάκια Χονδρό, Λιγνό, Αγία Κυριακή, Κουτσομύτη, Σύρνα και Κουνούποι.

 


Λιβάδι

Παραθαλάσσιος οικισμός, απλωμένος σε εύφορη κοιλάδα, στο μυχό του ομώνυμου όρμου, το Λιβάδι είναι ο ανθισμένος κήπος του νησιού. Τα περιβόλια με τις μανταρινιές, τις πορτοκαλιές και τα αμπέλια αλλά και τα σπίτια πνιγμένα στα λουλούδια, απλώνονται σε όλο το πλάτος και το μήκος της ρεματιάς, η οποία καταλήγει σε μια όμορφη παραλία.

 


Βαθύ

Είναι ένας πολύ κλειστός όρμος (περίπου 50μ.), που μοιάζει περισσότερο με λιμνοθάλασσα. Το Βαθύ έχει δυο μικρούς οικισμούς: το Έξω Βαθύ, που βρίσκεται στην είσοδο του όρμου και έχει μικρή σκάλα όπου δένουν τα καΐκια και το Μέσα Βαθύ, που είναι στο μυχό του κόλπου, με χωράφια, λίγα δέντρα και αμπέλια. Στο Βαθύ μπορεί να φτάσει ο επισκέπτης οδικώς διασχίζοντας βατό χωματόδρομο ή με βάρκα που εκτελεί τακτικά δρομολόγια από το κόλπο του Βάϊ.

 


γύρω νησάκια …

 

Στα Νοτιανατολικά βρίσκονται τα νησάκια Χονδρό, Λιγνό, Αγία Κυριακή με το ομώνυμο εκκλησάκι, Κουτσομύτης με όμορφη παραλία και Κουνούποι. Μακρύτερα ξεπροβάλλουν οι Αδελφοί, η Σύρνα και τα Τρία Νησιά. Στα Δυτικά βρίσκονται τα νησάκια Κτένια, Ποντικούσσα, Οφιδούσσα και Κατσαγρέλι, ενώ στα Βόρεια τα Φωκιονήσια.

Αρχαία μνημεία και αρχαιολογικοί χώροι

Τα Λουτρά του Ταλαρά στη Μαλτεζάνα, ελληνιστικά ψηφιδωτά, μοναδικά στον ελλαδικό χώρο, με χρώματα γαλαζωπά και κεραμιδιά και ενδιαφέρουσα σύνθεση με θέμα τις εποχές του χρόνου και τα σύμβολα του ζωδιακού κύκλου. Το Μνημείο του Γάλλου ναυάρχου Μπιγκόν, ηγέτη του αγώνα κατά των πειρατών στις αρχές του 18ου αι. βρίσκεται κοντά στο Σχοινώντα. Μνημείο Ηρώων έχει στηθεί στη Χώρα.

 


Λείψανα Μινωικού οικισμού και χαλάσματα Πύργου δεσπόζουν στη είσοδο του όρμου Βαθύ.

 


Λείψανα παλαιοχριστιανικής Βασιλικής (5ου αι.) με αξιόλογα ψηφιδωτά στη Μαλτεζάνα. Πάνω σε αυτά έχει χτιστεί το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας, με ιωνικό κιονόκρανο στο υπέρθυρο. Στον περίβολο υψώνονται μονολιθικοί κίονες και βάσεις. Ο χώρος με το λιβάδι μπροστά, είναι θέση όπου ίσως υπήρχε ιερό της Άρτεμης.

 


Το Βενετσιάνικο Κάστρο των Quirini, με οικόσημο της οικογένειας. Αρχιτεκτονικά ανήκει στον τύπο οχυρωμένου οικισμού, όπου οι εξωτερικοί τοίχοι των σπιτιών δημιουργούν τείχος με μικρά παράθυρα για πολεμίστρες.

 


Τα σπίτια των Quirini είναι χτισμένα γύρω από την είσοδο, στην ανατολική πλευρά, διώροφα και έως το 1956 ήταν όλα κατοικημένα. Μέσα στο κάστρο είναι δυο εκκλησιές, κατάλευκες, με περίτεχνα καμπαναριά. Στην είσοδο, η Παναγιά του Κάστρου (Ευαγγελίστρια) και στην άκρη, ο Άγιος Γεώργιος. Η εκκλησία της Παναγιάς είναι χτισμένη το 1853 πάνω από την τοξωτή είσοδο του Κάστρου. Στο εσωτερικό της υπάρχει η επιγραφή του 1413 και οι θυρεοί των Quirini. Ο Άγιος Γεώργιος κτίστηκε το 1790.

 


Το Κάστρο του Αϊ-Γιάννη απέναντι από το ομώνυμο μοναστήρι. Φυσικό οχυρό με μυστική είσοδο και πέρασμα στο διπλανό λόφο, καθώς λένε. Εδώ επιτέθηκε ο φοβερός Μπαρμπαρόσα και εξόντωσε τους κατοίκους. Κατά την παράδοση το κάστρο ήταν απόρθητο. Σήμερα σώζονται ερείπια οικοδομών και στέρνα. Ίσως εδώ είχαν καταφύγει οι κάτοικοι στα δύσκολα χρόνια των πειρατικών επιθέσεων που μάστιζαν το Αιγαίο από τον 7ο αι. Η πρόσβαση είναι δύσκολη.

 


Η εκκλησία της Παναγιάς της Πορταΐτισσας στη Χώρα, κατάλευκη, με όμορφο καμπαναριό, κάτω από το Κάστρο, στη Ροδιά -ποιητικό τοπωνύμιο από το δέντρο που υπήρχε στον περίβολο της εκκλησίας. Είναι μια από τις ομορφότερες στα Δωδεκάνησα. Ιδρύθηκε από τον όσιο Άνθιμο στα μέσα του 18ου αιώνα. Έχει ξυλόγλυπτο εικονοστάσι, ντυμένο με λεπτό φύλλο χρυσού, μοναδικό στο είδος του. Η παράδοση αναφέρει ότι η εικόνα είναι αποτύπωμα από την εικόνα της μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους (έβαλαν πάνω το ξύλο και αποτυπώθηκε μόνη της η εικόνα). Δίπλα στην εκκλησία της Παναγιάς στεγάζεται μικρή εκκλησιαστική συλλογή με παλιές εικόνες.

 


Η εκκλησία της Μεγάλης Παναγιάς στη Χώρα, με βοτσαλωτό δάπεδο στην αυλή. Είναι ενταγμένη σε ένα συγκρότημα πέντε ναών, οι οποίοι με φόντο τη θάλασσα δημιουργούν μια ξεχωριστή εικόνα.

 


Το Μοναστήρι της Παναγιάς της Φλεβαριώτισσας στη Χώρα, χτισμένο σε κοίλωμα πλαγιάς. Μέσα σε σπηλιά είναι μέρος της εκκλησίας, συμπληρωμένο με κτίσμα βυζαντινού ρυθμού. Υπήρξε αρχαιότατο κέντρο λατρείας, όπως δείχνουν αρχιτεκτονικά μέλη στην αυλή. Αξιόλογο είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο.

 


Το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Μακρύ, χτισμένο σε επιβλητικό τοπίο, ανάμεσα σε δυο απότομες πλαγιές, με θέα στο πέλαγος και στα νησάκια Κτένια, Ποντικούσσα και Οφιδούσσα. Κάτω από το εκκλησάκι υπάρχουν περιβόλια και πηγές με γάργαρα νερά. Η ρεματιά καταλήγει σε ακρογιαλιά με κρυστάλλινα νερά. Καταλληλότερη ώρα για να το επισκεφτείτε είναι κατά το ηλιοβασίλεμα.

 


Γραφικά ξωκλήσια

Ξεχωρίζουν ο Άγιος Δημήτριος, ο Άγιος Ελευθέριος, ο Άγιος Παντελεήμων, ο Άγιος Γεώργιος και ο Άγιος Κωνσταντίνος. Το εκκλησάκι της Ανάληψης, το παλιότερο του οικισμού της Μαλτεζάνας

 


Η εκκλησία της Παναγιάς της Πουλαριανής, πηγαίνοντας προς το Βαθύ. Είναι προστάτιδα των ναυτικών. Ο βράχος σχηματίζει την Παναγία με το βρέφος στην αγκαλιά της. Σύμφωνα με την παράδοση, σε κακοκαιρίες ανάβει φως. Μπορείτε να πάτε με εκδρομικό σκάφος ή από μονοπάτι.

 


Επίσης …

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου σε λόφο στο Μέσα Βαθύ.

Οι εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη στο Έξω Βαθύ και της Παναγίας του Θωμά.

Τα λείψανα παλαιοχριστιανικής Βασιλικής στο λόφο του Αγίου Βασιλείου στο Λιβάδι.

 


Σπήλαια

Το σπήλαιο του Δράκου στο Βαθύ με εντυπωσιακούς σταλακτίτες και σταλαγμίτες.

Θα φθάσετε από το βαθύ με καΐκι ή πεζοπορία (περίπου 2 ώρες).

 


Το σπήλαιο του Νέγρου στις Βάτσες.

Η παράδοση το συνδέει με μύθους από πειρατές και τους θησαυρούς τους.

Θα φθάσετε από τη Χώρα με καΐκι. Υπάρχουν οργανωμένες ξεναγήσεις στο σπήλαιο και στη γύρω περιοχή.

Αστυπάλαια ή Χώρα

Πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού, χτισμένη σε λόφο που εισχωρεί στη θάλασσα σχηματίζοντας δυο όρμους: το λιμάνι – Πέρα Γιαλό- και τον όρμο Λιβάδια. Στην κορυφή δεσπόζει το Κάστρο με τη σκούρα ντόπια πέτρα, από όπου ξεπροβάλλουν οι κατάλευκοι τρούλοι της Ευαγγελίστριας και του Αγίου Γεωργίου. Γύρω του κατάλευκα σπίτια με μπλε πορτοπαράθυρα και ξύλινα κάγκελα στα μπαλκόνια. Ανάμεσά τους, εκκλησίες και θολωτά εκκλησάκια. Στον αυχένα του λόφου, οκτώ ανεμόμυλοι, ξεχωριστό στολίδι της Χώρας. Πιο πέρα βρίσκεται το παραδοσιακό καφενείο και λίγο πιο πάνω το Δημαρχείο, από όπου ξεκινούν οι δυο βασικοί δρόμοι που φτάνουν μέχρι το Κάστρο. Ο καθένας οδηγεί σε μια ονομαστή εκκλησία, τη Μονή της Παναγιάς της Πορταΐτισσας προς τη πλευρά του Λιβαδιού και τη Μεγάλη Παναγιά προς την πλευρά του Πέρα Γιαλού.

 


Ανάληψη ή Μαλτεζάνα

Παραθαλάσσιο χωριό με ωραία αμμουδιά βρίσκεται απλωμένο σε μικρή κοιλάδα στο Έξω Νησί. Το δεύτερο όνομα Μαλτεζάνα, παραπέμπει στους πειρατές που αλώνιζαν στο Αιγαίο και έβρισκαν καταφύγιο στους κλειστούς όρμους του νησιού. Ο παραθεριστικός οικισμός αγκαλιάζει τον όρμο με τον μακρύ μόλο, όπου αράζουν τα ψαροκάικα και φτάνει μέχρι τα περιβόλια και τα αμπέλια. Από εδώ εκδρομικά σκάφη σας μεταφέρουν σε παραλίες του νησιού και στα νησάκια Χονδρό, Λιγνό, Αγία Κυριακή, Κουτσομύτη, Σύρνα και Κουνούποι.

 


Λιβάδι

Παραθαλάσσιος οικισμός, απλωμένος σε εύφορη κοιλάδα, στο μυχό του ομώνυμου όρμου, το Λιβάδι είναι ο ανθισμένος κήπος του νησιού. Τα περιβόλια με τις μανταρινιές, τις πορτοκαλιές και τα αμπέλια αλλά και τα σπίτια πνιγμένα στα λουλούδια, απλώνονται σε όλο το πλάτος και το μήκος της ρεματιάς, η οποία καταλήγει σε μια όμορφη παραλία.

 


Βαθύ

Είναι ένας πολύ κλειστός όρμος (περίπου 50μ.), που μοιάζει περισσότερο με λιμνοθάλασσα. Το Βαθύ έχει δυο μικρούς οικισμούς: το Έξω Βαθύ, που βρίσκεται στην είσοδο του όρμου και έχει μικρή σκάλα όπου δένουν τα καΐκια και το Μέσα Βαθύ, που είναι στο μυχό του κόλπου, με χωράφια, λίγα δέντρα και αμπέλια. Στο Βαθύ μπορεί να φτάσει ο επισκέπτης οδικώς διασχίζοντας βατό χωματόδρομο ή με βάρκα που εκτελεί τακτικά δρομολόγια από το κόλπο του Βάι.

Όπως σε κάθε περιοχή και σε κάθε νησί της Ελλάδας, έτσι και στην Αστυπάλαια μπορείτε να γευτείτε παραδοσιακές γεύσεις. Γεύσεις έτσι όπως τις δίνει η φύση και όπως τις καλλιτεχνεί η κουζίνα του νησιού.

 

  • Πουγκιά” (τυρόπιτα με κοπανιστή και μέλι)
  • Γλυκά του κουταλιού (κυδώνι, σύκο, νεράντζι, περγαμόντο)
  • Δίπλες και ξεροτήγανα, ραντιστά (φακές με ψιλοκομμένο ζυμάρι και ξύδι)
  • Ντολμάδες (με αμπελόφυλλα, λάχανο ή κολοκυθοανθούς)
  • Λαδοτύρι, μυζήθρα σε καλαθάκι, “Χλωρή” (τυρί)
  • Ξυαλίνα (τύπος γιαουρτιού)
  • Αστακομακαρονάδα, χταποδοκεφτέδες, ψάρια
  • Κατσίκι γεμιστό με ρύζι, συκωταριά ψιλοκομμένη και μπαχαρικά (“λαμπριανός”)
  • Κιτρονοκούλουρα (με χλωρή και ζαφορά), λαμπρόπιττες
  • το εκλεκτό μέλι του νησιού με εκπληκτική γεύση και άρωμα από θυμάρι

Της Παναγίας, 15 Αυγούστου (Δεκαπενταύγουστο) με διάρκεια για 3 ημέρες

 

Άγιος Παντελεήμων, 27 Ιουλίου

 


Πολιτιστικό Φεστιβάλ Αστυπάλαιας

Διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι και ενσωματώνει δημιουργικά όλες τις Τέχνες, με έμφαση στην Ελληνική μουσική. Το Φεστιβάλ γίνεται μεταξύ 25 Ιουλίου και 20 Αυγούστου.

Δημοτικό Γραφείο Τουρισμού: 22430 61 412
Αγροτικό Ιατρείο (Πέρα Γιαλός): 22430 61 222
Αστυνομία: 22430 61 207
ΕΛΤΑ (Χώρα): 22430 61 223
Ολυμπιακή Αεροπορία (Εκδοτήριο): 22430 61 571
Εκδοτήριο Ακτοπλοϊκών Εισιτηρίων (Πέρα Γιαλός): 22430 61 224
Ταξί: 22430 61 204
Κρατικός Αερολιμένας: 22430 61 410

Ακτοπλοϊκώς

 

5 δρομολόγια την εβδομάδα από και προς Πειραιά απ’ ευθείας, ή με σύνδεση με Κυκλάδες ή Δωδεκάνησα

 

3 δρομολόγια την εβδομάδα απ’ ευθείας με Κάλυμνο

 


Αεροπορικώς

5 απ’ ευθείας πτήσεις την εβδομάδα από και προς την Αθήνα

 

3 πτήσεις την εβδομάδα από και προς την Αθήνα από Ρόδο μέσω Λέρου και Κω