Πόρος

Από μακριά δεσπόζει στην ψηλότερη κορυφή του λόφου το Ιστορικό Ρολόι του, ανάμεσα σε φραγκοσυκιές και πεύκα. Από εδώ, η θέα στο λιμάνι και τις απέναντι ακτές είναι εξαιρετική.

 

Κτίστηκε το 1927, είναι ορατό από παντού και αποτελεί το στολίδι της πόλης.

 

Τα σπίτια στην παραλία είναι μεγάλα νεοκλασικά σε αντίθεση με τα απλά διώροφα σπίτια στη Μπρίνια, στο Μύλο, στην Πούντα και στο Καστέλι. Οι πρώτες κατοικίες κτίσθηκαν το 1463 στην περιοχή γύρω από το Ρολόι.

 

Στο κέντρο της πόλης βρίσκονται το Δημαρχείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο, η Δημοτική Βιβλιοθήκη, η Αίθουσα Εκθέσεων και Πολιτιστικών εκδηλώσεων. Ανάμεσα στα γραφικά σοκάκια του Πόρου και στα άσπρα ασβεστωμένα σπίτια, γεμάτα από μπουκαμβίλιες, βρίσκονται διάσπαρτα πολλά ταβερνάκια.

 

Ο Πόρος είναι το νησί της γαλήνης, του ρομάντζου και της ξενοιασιάς.

 

Είναι κατάφυτος με πεύκα που φτάνουν ως τις απόκρημνες ακτές ή τις αμμουδερές παραλίες του.

 

Οι κάτοικοι του Πόρου είναι όπως όλοι οι νησιώτες στην Ελλάδα αυθόρμητοι, αξιοπρεπείς και φιλόξενοι.

 

Στην παραλία του Πόρου χτυπά η καρδιά της κοσμοπολίτικης ζωής του νησιού. Αρχίζει από το Σταυρό και φτάνει μέχρι τη δυτική προβλήτα του νέου λιμανιού του Πόρου και έχει μήκος 1.020 μέτρα.

 

Κατά μήκος της παραλίας ο επισκέπτης συναντά σε σειρά, πλήθος από τουριστικά καταστήματα, καφετέριες, εστιατόρια, ταβέρνες, ψητοπωλεία και πολλά μπαράκια με ελληνική και ξένη μουσική.

 

Η παραλία του Πόρου, σχεδόν όλη την ημέρα, αλλά ειδικά τα βράδια, σφύζει από ζωή και είναι γεμάτη από κόσμο που κάνει τη βόλτα του στην προβλήτα, δίπλα στη θάλασσα.

 

Στη παραλία όπως πηγαίνουμε για το Κέντρο Εκπαίδευσης συναντάμε το θερινό κινηματογράφο “Διάνα“, που επαναλαμβάνει σε πρώτη προβολή τις καλύτερες ταινίες του χειμώνα.

 

Ακριβώς δίπλα του βρίσκεται το Εκθεσιακό Κέντρο του Πόρου, με συνεχείς εκθέσεις, όλο το καλοκαίρι.

 

Στο κέντρο της παραλίας βρίσκεται η αφετηρία των λεωφορείων και των ταξί. Από εκεί ξεκινούν και οι βάρκες για τις γύρω ακτές και το Γαλατά.

 

Η συγκοινωνία στο εσωτερικό του νησιού γίνεται με τακτικά δρομολόγια όλη την ημέρα. Τα λεωφορεία κάθε μία ώρα και οι βάρκες κάθε δέκα λεπτά.

 

Στην παραλία υπάρχουν όλες οι τράπεζες και οι υπηρεσίες του νησιού. Επίσης θα βρείτε τα τουριστικά γραφεία, τα πρακτορεία έκδοσης εισιτηρίων των συμβατικών και ταχύπλοων πλοίων, τα τρία φαρμακεία, καταστήματα τηλεφωνίας, καταστήματα ένδυσης και υπόδησης, Super Market, Mini Market, τη ψαραγορά, μαγαζιά που νοικιάζουν μοτοποδήλατα και ποδήλατα, το πρακτορείο τύπου, αναλώσιμα σκαφών, καταστήματα ανεφοδιασμού σκαφών και οποιοδήποτε άλλο κατάστημα ζητήσετε.

 

Βγαίνοντας από την πόλη στα ΒΔ βρίσκεται το Προγυμναστήριο, η πρώτη κατοικία του Όθωνα. Εκεί σήμερα γίνεται η κατάταξη και η προπαίδευση των ναυτών. Μετά το γήπεδο της Σχολής υπάρχει μια μικρή διώρυγα που χωρίζει τη Σφαιρία από την Καλαυρία. Μετά τη Διώρυγα βρίσκεται ο Συνοικισμός που πρωτοκατοικήθηκε από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

 

Επιστρέφοντας στο γεφυράκι της διώρυγας, αριστερά και προς τα δυτικά, βρίσκεται η περιοχή Πέρλια. Ο δρόμος συνεχίζεται παραλιακά, περνά από τη Βίλλα Γαλήνη, το Μικρό Νεώριο και φτάνει στο Μεγάλο Νεώριο. Πιο πέρα το λιμανάκι της Αγάπης και ο Ρωσικός Ναύσταθμος με το νησάκι Δασκαλιό.

 

Μετά το Συνοικισμό και ακολουθώντας τον ελικοειδή δρόμο ανάμεσα σε μεγάλα πεύκα, φτάνουμε στο Εκκλησάκι της Παναγίας της Αγίας Ζώνης, που γιορτάζει στις 2 Ιουλίου και βρίσκεται ανάμεσα σε μια χαράδρα με πλατάνια και τρεχούμενα νερά. Συνεχίζοντας το δρόμο συναντάμε το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και τέλος τα Παλάτια, στα οποία βρίσκεται ο Ναός του Ποσειδώνα.

 

Δεξιά της διώρυγας ο δρόμος, περνά από το Κανάλι. Συνεχίζοντας ανατολικά, μας οδηγεί στο Ασκέλι. Πιο κάτω διακλαδίζεται προς τη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής και βόρεια προς το Ναό του Ποσειδώνα, τη Βαγιωνιά και περνώντας από τον Άγιο Στάθη και τον Προφήτη Ηλία επιστρέφει μέσα από το Συνοικισμό στη Διώρυγα.

Ο Παυσανίας περιγράφοντας το ναό του Ποσειδώνα παραχώρησε στον Απόλλωνα το μαντείο των Δελφών και το νησί Δήλο ανταλλάσσοντας τα με το ακρωτήριο Ταίναρο και με το νησί Καλαυρεία. Ο Σφαίρος γιος του Ερμή και ικανός βοήθησε τον Πέλοπα να νικήσει στην αρματοδρομία τον πανούργο βασιλιά της Πίσας Οινόμαο και έτσι να παντρευτεί την κόρη του Ιπποδάμεια.

 

Λέγεται πως ο Πέλοπας τον σκότωσε αμέσως μετά τη νίκη ή πως τον σκότωσε όταν αποπειράθηκε να φιλήσει την Ιπποδάμεια ή ακόμα πως τον σκότωσε επειδή η τελευταία τον ερωτεύτηκε και όταν την απέκρουσε τον κατηγόρησε στον Πέλοπα για βιασμό. Όσο για την γειτονική Τροιζήνα αναφέρει πως ο μητροκτόνος Ορέστης ήρθε εδώ για να εξαγνιστεί για τους φόνους του. Σύμφωνα μ’ ένα μύθο όταν ο Θησέας ήταν εφτά χρονών ο Ηρακλής φιλοξενήθηκε στο παλάτι του Πιτθέα. Ενώ τα άλλα παιδιά το έβαλαν στα πόδια μόλις είδαν τη λεοντή ο Θησέας οπλίστηκε μ’ ένα τσεκούρι νομίζοντας ότι έχει να κάνει με ένα πραγματικό λιοντάρι.

 

Σε ηλικία 16 ετών κατάφερε να κινήσει τον τεράστιο βράχο, κάτω από τον οποίο ο πατέρας του τού είχε κρύψει ένα ξίφος και ένα ζευγάρι σανδάλια και ξεκίνησε να τον βρει στην Αθήνα. Όταν ο Θησέας βοήθησε τον Ηρακλή να νικήσει τις Αμαζόνες και να πάρει από τη βασίλισσα τους Ιππολύτου τη μαγική της ζώνη ο Ηρακλής του έδωσε ως αντάλλαγμα την αμαζόνα Αντιόπη κόρη του Άρη.

 

Από το γάμο του με την αμαζόνα ο Θησέας απόκτησε τον Ιππόλυτο. Όταν η γυναίκα του σκοτώθηκε παντρεύτηκε τη Φαίδρα κόρη του Μίνωα και έστειλε το γιο του στην Τροιζήνα στον προπάππο του Πιτθέα. Ο Θησέας παντρεμένος πια με τη Φαίδρα, ξαναγύρισε στην Τροιζήνα για να εξαγνιστεί για το φόνο του θείου του Πάλλαντα.

 

Σύμφωνα με τον Παυσανία, υπάρχουν δύο εκδοχές για το θάνατο του Ιππόλυτου: είτε ότι σκοτώθηκε όταν ο Ποσειδώνας αναποδογύρισε το άρμα του, αλλά αναστήθηκε από τον Ασκληπιό ή ότι αναλήφθηκε στους ουρανούς και έγινε ο γνωστός αστερισμός. Για το ακρωτήρι Σκυλλαίο λέγεται ότι πήρε το όνομα του από τη μυθολογική πριγκίπισσα Σκύλα. Η κόρη σκότωσε τον πατέρα της κόβοντας τη μαγική πορφυρή τρίχα που είχε στα μαλλιά του για χάρη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα.

 

Στον Πόρο έχουμε περιορισμένη παρουσία Δρυόπων κατά τα τέλη της Υστεροελλαδικής περιόδου, στη θέση όπου αργότερα αναπτύχθηκε η πόλη γύρω από το ιερό του Ποσειδώνα. Ισχυρός μυκηναϊκός ναυτικός σταθμός της περιοχής ήταν η απόκρημνη βραχονησίδα Μόδι ή Λιοντάρι στην ανατολική ακτή του Πόρου. Οι Τροιζήνιοι πήραν μέρος στον Τρωικό πόλεμο. Όσο για την Καλαυρεία μέχρι και την Αρχαϊκή εποχή ήταν υποτελής στην Τροιζήνα. Στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα εμφανίστηκε στο προσκήνιο η αμφικτιονία της Καλαυρείας με έδρα το ναό του Ποσειδώνα που προϋπήρχε στον Πόρο από τα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. Η Καλαυρεία ήταν μια ναυτική θρησκευτική και πολιτική ομοσπονδία με μέλη της πόλεις της Αθήνας της Αίγινας της Επιδαύρου της Ερμιόνης της Ναυπλίας των Πρασιών και του Ορχομενού, που συνασπίστηκαν για να προστατεύσουν την ανεξαρτησία και το εμπόριό τους από τους Αργείους. Στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. ο περσικός στόλος επέπλευσε στο Αιγαίο.

 

Την άνοιξη του 480π.Χ. οι Πέρσες επιχείρησαν για δεύτερη φορά επίθεση στην Ελλάδα. Όταν οι δύο ισχυρότερες πόλεις Αθήνα και Σπάρτη αποφάσισαν να υπερισχύσουν η μία της άλλης άρχισε ο φοβερός Πελοποννησιακός πόλεμος που επεκτάθηκε και στην περιοχή του Αργοσαρωνικού κόλπου. Όταν στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. έκαναν την εμφάνιση τους στον ελλαδικό χώρο οι Μακεδόνες οι ελληνικές πόλεις αντέδρασαν και η Τροιζήνα πρόσφερε καταφύγιο στον Αθηνογένη έναν Αθηναίο αντί – Μακεδόνα ο οποίος έγινε τύραννος της περιοχής. Το καλοκαίρι του 323π.Χ. όταν ο Αλέξανδρος πέθανε επέστρεψε θριαμβευτικά στην Αθήνα. Τον επόμενο χρόνο οι Αθηναίοι νικήθηκαν από τους Μακεδόνες στο Λαμιακό πόλεμο και ο Δημοσθένης ζήτησε καταφύγιο στο ναό του Ποσειδώνα. Ο Παυσανίας με βάση τις επιστολές που έστειλε ο Μακεδόνας διοικητής στη Ρόδο όπου κατονόμαζε όσους είχαν δωροδοκηθεί από τον Άρπαλο αμφισβητεί την ενοχή του Δημοσθένη το όνομα του οποίου δεν αναφέρετε παρόλο που ήταν φανατικός αντιμακεδόνας.

 

Το 273π.Χ. έγινε η τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου των Μεθάνων που άλλαξε τη μορφολογία του κόλπου. Κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κυριαρχίας η Καλαυρεία ανήκε για άλλη μια φορά στην Τροιζήνα. Στις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ. ο φιλόδοξος βασιλιάς του Πόντου Μιθριδάτης ΣΤ’ του Ευπάτορος με συμμάχους τους πειρατές της Κιλικίας και της Κρήτης συγκρούστηκε με τους Ρωμαίους παρακινώντας τους Έλληνες σε εξέγερση.

 

Στα χρόνια του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Λέοντα ΣΤ’ του Σοφού η Τροιζήνα μετονομάστηκε Δαμαλάς από κάποιον εύπορο αξιωματικό που είχε στην κατοχή του μεγάλες εκτάσεις γης στην περιοχή. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας συγκροτήθηκε στον Πόρο μεγάλος εμπορικός στόλος ο οποίος δεν απόκτησε φήμη όπως οι αντίστοιχοι στόλοι της Ύδρας και των Σπετσών λόγω του ότι δεν ανέπτυξε ανάλογη πολεμική δραστηριότητα.

 

Ο Πόρος έπαιξε όμως αρκετά σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της επανάστασης γιατί καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στην Πελοπόννησο έγινε πέρασμα και τόπος συνάντησης διαφόρων προσωπικοτήτων της εποχής παρότι στην απέναντι ακτή ήταν εγκατεστημένη τουρκική φρουρά. Το 1828 δημιουργήθηκαν οι εγκαταστάσεις του πρώτου ελληνικού πολεμικού ναυστάθμου ο οποίος παρέμεινε εκεί ως το 1878.

 

Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου οι πρέσβεις των τριών δυνάμεων συγκεντρώθηκαν στον Πόρο για να συνεδριάσουν με τον Καποδίστρια για τον καθορισμό των συνόρων του νέου ελληνικού κράτους. Τον Ιούλιο του 1831 διαδραματίστηκαν στο λιμάνι του Πόρου τραγικά γεγονότα από τους ναυμάχους που είχαν δοξάσει πρωτύτερα τον εθνικό στόλο. Ο Πόρος μπορεί να καυχηθεί ότι υπήρξε πηγή εμπνεύσεων πολλών διασήμων καλλιτεχνών του αιώνα μας Ελλήνων και ξένων.

Καταπληκτική εικόνα παρουσιάζει το στενό του Πόρου πλαισιωμένο από πεύκα, ελιές, πορτοκαλιές και λεμονιές. Η ομορφιά του τόπου εντυπωσίασε και υμνήθηκε από κορυφαίους λογοτέχνες, ποιητές και καλλιτέχνες. Τον Νομπελίστα Γιώργο Σεφέρη, τον Κοσμά Πολίτη, τον Κωστή Παλαμά, την Ιουλία Δραγούμη και τον αμερικανό συγγραφέα Henry Miller. Πολλά από τα σπίτια του Πόρου αποτελούν δείγματα νεοκλασικισμού. Ξεχωρίζουν το κτίριο του Δεϊμέζη, κτισμένο από γκρίζα και κόκκινη πέτρα, το μαγαζί του Γρίβα, με τις μεγάλες πόρτες και τον πολύ όμορφο εσωτερικό διάκοσμο. Από τα ωραιότερα σπίτια του Πόρου είναι η Βίλα Γαλήνη, κτήριο του 1892, που κατά καιρούς φιλοξένησε μεγάλες προσωπικότητες της Τέχνης και του Λόγου.

 


Στην πλατεία Κορυζή βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου, το οποίο είναι ανοιχτό για το κοινό καθημερινά εκτός Δευτέρας, από τις 9.00 έως τις 15.00. Εδώ εκτίθενται ευρήματα που χρονολογούνται από την Μυκηναϊκή ως και την Ρωμαϊκή εποχή και προέρχονται από τις ανασκαφές του Ναού του Ποσειδώνα, της Αρχαίας Τροιζήνας, των Βασιλικών Τάφων της Μαγούλας, της Απάθειας, από το Μόδι και τον Αγ. Κωνσταντίνο Μεθάνων.

 


Μπορεί ακόμη κανείς να δει και τις θαυμάσιες τοιχογραφίες του Παρθένη στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου και να επισκεφθεί την Χατζοπούλειο Δημοτική Βιβλιοθήκη. Η συνεδριακή αίθουσα του Δήμου Πόρου στεγάζεται σε ένα ιστορικά διατηρητέο μνημείο κατασκευασμένο σε σχέδια Ερνέστου Τσίλλερ. Το νεοκλασικό κτίριο αναπαλαιώθηκε το 2002 με στοιχεία ιδιαίτερης αισθητικής και σήμερα μπορεί και φιλοξενεί σημαντικά συνέδρια του Δήμου, οργανώσεων και άλλων ιδιωτικών φορέων.

 


Το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής (18ου αιώνα), κτισμένο πάνω σε καταπράσινη πλαγιά, με θέα προς τη θάλασσα, αποτελεί δείγμα νησιωτικής μοναστηριακής αρχιτεκτονικής. Συνδυάζει τη γαλήνη με την απλότητα και τη γραφικότητα. Στην είσοδο της Μονής υπάρχει η φημισμένη πηγή για τις θεραπευτικές της ιδιότητες, από την οποία πήρε το όνομα της η Μονή στην πλευρά ενός χειμάρρου, κάτω από πανύψηλα πλατάνια, πάνω από τη θάλασσα. Ιδρύθηκε και κατασκευάστηκε από τον Μητροπολίτη Αθηνών Ιάκωβο Β’ με δική του δαπάνη και από διάφορες εισφορές κατοίκων του Πόρου. Ο ναός είναι τύπου Βασιλικής με τρούλο και στο εσωτερικό του εντυπωσιάζει το ξυλόγλυπτο τέμπλο που φιλοτεχνήθηκε στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας τον 17ο αιώνα και ο Επισκοπικός θρόνος. Το Μοναστήρι συνέβαλε πάρα πολύ στη στήριξη του ηθικού των κατοίκων κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας και πέρασε δύσκολες στιγμές κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής, για να μπορέσει να συντηρηθεί και να στηρίξει τους κατοίκους. Το μοναστήρι περιτριγυρίζεται από ψηλά και ισχυρά τείχη, χωρίς ανοίγματα. Υπάρχει μόνο η κεντρική πύλη και οι πολεμίστρες. Στον ορθογώνιο περίβολο, βρίσκεται ο ναός, το καθολικό και οι οικογενειακοί τάφοι του Τομπάζη, του Ν. Αποστόλη και του Υδραίου ναυάρχου Αν. Μιαούλη. Στο ναό κυριαρχεί η απλότητα, χωρίς πολλές τοιχογραφίες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το πολύτιμο ξυλόγλυπτο τέμπλο που κατασκευάστηκε στην Καππαδοκία της Μ. Ασίας τον 17ο αιώνα, το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι και ο επιβλητικός επισκοπικός θρόνος. Ο ναός είναι τύπου Βασιλικής με τρούλο και πυργοειδές κωδωνοστάσιο. Γενικά, η κατασκευή είναι παράδειγμα νησιώτικης μοναστηριακής αρχιτεκτονικής.

 


Από εκεί προχωρώντας βορειοανατολικά φθάνουμε στο ναό του Ποσειδώνα. Ελάχιστα απομένουν σήμερα από το Δωρικό ναό (6ου αιώνα) κατασκευασμένο από γαλάζιο ασβεστόλιθο. Ο ναός του Ποσειδώνα χτίστηκε γύρω στα 520π.Χ. Είχε διαστάσεις 14,40 χ 27,40 μ. και ήταν δωρικός περίπτερος με 6 κίονες στις μικρές πλευρές και 12 κίονες στις μεγάλες. Ο ναός βρισκόταν μέσα σε ορθογώνιο περίβολο και χρησίμευε ως ιερό άσυλο για φυγάδες και ναυαγούς.

 


Πέντε χιλιόμετρα βόρεια σώζονται τα ερείπια του Ρωσικού Ναυστάθμου. Εκεί το 1834 οικοδομήθηκαν αποθήκες και φούρνοι για να ανεφοδιάζεται ο Ρωσικός Στόλος που έπλεε στα νερά του Αιγαίου. Οι Ρώσοι διατήρησαν την ιδιοκτησία μέχρι το 1900. Από το 1989, με υπουργική απόφαση, ο Ρωσικός Ναύσταθμος χαρακτηρίστηκε ως ιστορικά διατηρητέο μνημείο, λόγω του μεγάλου αρχιτεκτονικού και ιστορικού ενδιαφέροντος.

 


Ξεκινώντας από το Γαλατά και παίρνοντας το δρόμο για την Τροιζήνα σε 3χλμ. περίπου υπάρχουν οι Βασιλικοί τάφοι της Μαγουλάς. Πρόκειται για τάφους των Μυκηναϊκών χρόνων, οι οποίοι είναι θολωτοί. Συνεχίζοντας, έξω από το χωριό της Τροιζήνας, βρίσκονται τα ερείπια της Αρχαίας Τροιζήνας πατρίδας του μυθολογικού ήρωα Θησέα. Τα αρχαιολογικά ευρήματα βρίσκονται στο Μουσείο του Πόρου.

 


Το Διαβολογέφυρο είναι μια απόκρημνη περιοχή με άγρια ομορφιά. Είναι μια πανέμορφη χαράδρα με πλούσια βλάστηση, γεμάτη από πικροδάφνες και αιωνόβια δέντρα και πλατάνια. Στο βάθος της τρέχει ένα μικρό ποτάμι, το οποίο κατεβαίνει από τα βουνά δημιουργώντας σε ορισμένα σημεία του μικρές λίμνες, ανάμεσα από τεράστια βράχια.

 


Το Λεμονοδάσος είναι μια μεγάλη περιοχή γεμάτη από λεμονιές με πολλά νερά και νερόμυλους. Από ψηλά η θέα που παρουσιάζει το Λεμονοδάσος είναι πανοραμική. Είναι ένα δάσος, πάνω από 30.000 λεμονιές και πορτοκαλιές με διάσπαρτες ταβερνούλες. Καταπράσινες λεμονιές και πορτοκαλιές μοσχομυρίζουν και αποτελούν ιδανικό τόπο για ρομαντικούς περιπάτους.

 


Ανατολικά του λιμανιού βρίσκεται το νησάκι Μπούρτζι με το μικρό κάστρο του, που κτίστηκε το 1827 από το Βαυαρό φιλέλληνα Κ. Έιντεκ, για την προστασία του λιμανιού. Βρίσκεται στον όρμο της Μονής κοντά στις ακτές της Πελοποννήσου, και μπορεί να το επισκεφθεί κάποιος κολυμπώντας. Από το κάστρο του οι Ποριώτες έλεγχαν τα πλοία που ερχόντουσαν από την Ύδρα. Σήμερα είναι ακατοίκητο.

Στο νησί Πόρος υπάρχουν πολλές παραλίες, στις οποίες μπορείτε να περάσετε το χρόνο σας σε όμορφο περιβάλλον. Αυτές που ακολουθούν, όμως, είναι αυτές που προτείνονται περισσότερο απ’ όλες.

 

Το Κανάλι είναι μια πλαζ με πολύ ωραία αμμουδιά και έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να πάει κάποιος σε αυτή με τα ποδιά. Βρίσκεται μετά το γεφυράκι, που ενώνει το Προγυμναστήριο με το Συνοικισμό. Έχει εξαιρετικές ψαροταβέρνες, πάνω στο κύμα με θαυμάσια θέα στο ανοικτό πέλαγος βίλες με ενοικιαζόμενα δωμάτια, αρτοποιία και super market.

 


Το Ασκέλι, μια όμορφη πλαζ, αρκετά μεγάλη, με γήπεδο beach volley που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα Β.Α. του λιμανιού. Υπάρχουν μπαράκια, εστιατόρια και ταβέρνες. Αρκετά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, super market και άλλα μαγαζιά φιλοξενούν κυρίως οικογενειακό τουρισμό. Διαθέτει θαλάσσια σπορ και ενδιαφέρουσα νυχτερινή ζωή.

 


Το Μοναστήρι, ανατολικότερα, είναι μία ήσυχη οργανωμένη πλαζ με πεντακάθαρα νερά και γραφικά ταβερνάκια, κάτω από το λόφο που είναι κτισμένο το μοναστήρι, δίπλα σε πευκόφυτο δάσος και πολυτελή ξενοδοχεία. Η περιοχή προσφέρεται για θαλάσσια σπορ και υποβρύχιο ψάρεμα.

 


Η Βαγιωνιά, μια οργανωμένη παραλία με άμμο και βότσαλο στα βόρεια του νησιού, προσφέρεται για ήρεμες διακοπές και κάθε είδους ψάρεμα, ειδικά για υποβρύχιο. Εδώ υπάρχει η βυθισμένη πολιτεία και στο βυθό διακρίνονται ακόμη πλακόστρωτοι δρόμοι και θεμέλια από αρχαίες κατοικίες.

 


Ρωσικός Ναύσταθμος, ένας όμορφος και γραφικός όρμος, με οργανωμένη πλαζ, που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέο μνημείο, λόγω του μεγάλου αρχιτεκτονικού και ιστορικού ενδιαφέροντος. Απέναντί τους υπάρχει το νησάκι Δασκαλιό με το γραφικό εκκλησάκι. Στη συνέχεια βρίσκεται ο Γερολιμένας μια απόμερη παραλία με βότσαλα, που έχει απέναντι τη βραχονησίδα Πέτρα.

 


Το Μικρό Νεώριο είναι μία οργανωμένη όμορφη αμμουδερή παραλία. Το Νεώριο μια από τις πιο ωραίες αμμουδιές του Πόρου. Βρίσκεται στα δυτικά και τα πεύκα φθάνουν μέχρι την θάλασσα. Υπάρχουν ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια και supermarket. Εδώ υπάρχει σχολή για θαλάσσιο σκι, χώρος για water polo, όλα τα θαλάσσια σπορ και για το βράδυ το club Καλυψώ, δίπλα στη θάλασσα και μέσα στα πεύκα.

 


Το Λιμανάκι της Αγάπης ένας πολύ ρομαντικός όρμος, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει το πράσινο και τα γαλαζοπράσινα νερά κάνοντας μπάνιο …κάτω από τα πεύκα. Είναι οργανωμένη παραλία με ομπρέλες, ξαπλώστρες και τραπεζάκια. Στον κολπίσκο ελλιμενίζονται αρκετές φορές μικρά και μεγάλα σκάφη που του προσθέτουν επιπλέον αίγλη. Το Λιμανάκι της Αγάπης έχει συνεχή συγκοινωνία με την πόλη του Πόρου με λεωφορεία και ταξί.

 


Η Πέρλια βρίσκετε απέναντι ακριβώς από την προβλήτα του λιμανιού και έχει γρήγορη και εύκολη πρόσβαση σ’ αυτό. Συνδέεται με λεωφορείο ή ταξί με όλες τις τοποθεσίες και παραλίες του νησιού. Έχει πολύ ωραία μικρά ξενοδοχεία, στούντιο και γραφικές ταβερνούλες κυριολεκτικά πάνω στην θάλασσα. Υπάρχουν αρκετά Mini-Market, Super-Market, γραφεία ενοικίασης μοτοποδηλάτων και το Γαλήνη κλαμπ για θαλάσσια σπορ. Γενικά προσφέρεται για οικογενειακές διακοπές λίγα μόλις λεπτά από το κέντρο της πόλης.

 


Το Λεμονοδάσος είναι μια μεγάλη περιοχή γεμάτη από λεμονιές με πολλά νερά και νερόμυλους. Το δάσος αυτό καταλήγει στην Πλάκα και στις Αλυκές αμμουδερές παραλίες, με αβαθή νερά, που έχουν μπροστά τους το νησάκι Μπούρτζι. Από ψηλά η θέα που παρουσιάζει το Λεμονοδάσος είναι πανοραμική. Είναι ένα δάσος από λεμονιές και πορτοκαλιές με διάσπαρτες ταβερνούλες. Είναι το μέρος του Πόρου που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης πολλών διακεκριμένων λογοτεχνών.

Στη Χατζοπουλείο Δημοτική Βιβλιοθήκη και στη αίθουσα εκθέσεων και πολιτιστικών εκδηλώσεων διοργανώνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και κυρίως τους θερινούς μήνες διάφορες εκδηλώσεις και εκθέσεις, παιδικής ζωγραφικής, εκθέσεις γλυπτικής και εκθέσεις ζωγραφικής.

 


Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς ντόπιοι και επισκέπτες υποδέχονται τον Καινούριο Χρόνο και τον Άγιο Βασίλη στην πλατεία του Δημαρχείου, κάτω από το μεγάλο Χριστουγεννιάτικο δένδρο, στο Χριστουγεννιάτικο χωριό με δώρα, παραδοσιακά γλυκά και τραγούδια.

 


Τις απόκριες ο Δήμος διοργανώνει αποκριάτικο πάρτι για τους λιλιπούτειους κατοίκους του νησιού στην πλατεία του Δημαρχείου. Οι μικροί ξεφαντώνουν με κλόουν, παιχνίδια, αναψυκτικά και latin μουσική.

 


Κάθε χρόνο γιορτάζουν την Καθαρά Δευτέρα ντόπιοι και επισκέπτες του νησιού, με το Δήμο να διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία τα «κούλουμα» με παραδοσιακούς χορούς, με μουσικά συγκροτήματα, λαγάνες, χαλβά, σαρακοστιανά και άφθονο κρασί ενώ δεκάδες χαρταετοί στολίζουν τον καταγάλανο ουρανό.

 


Με ιδιαίτερη κατάνυξη εορτάζεται το Πάσχα στον Πόρο. Όλα τα βράδια της Μεγάλης Εβδομάδας γίνονται κατανυκτικές λειτουργίες στο Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής και στις υπόλοιπες εκκλησίες του νησιού.

Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής εντυπωσιακή είναι η συνάντηση των τεσσάρων επιταφίων, των ναών της πόλης, στην πλατεία Ηρώων όπου και ψάλλεται η ακολουθία του Επιταφίου.

Το Ναυτικό Σαλόνι Παραδοσιακών Σκαφών, πραγματοποιείται στα μέσα και προς το τέλος Μαΐου στον Πόρο. Την εκδήλωση οργανώνουν ο Ελληνικός Σύνδεσμος Παραδοσιακών Σκαφών σε συνεργασία με το Δήμο καθώς και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο του Πόρου.

 


Στις 24 Ιουνίου, του Αϊ-Γιάννη, αναβιώνει στον Πόρο το παραδοσιακό έθιμο “πήδημα της φωτιάς”, στις γειτονιές του Πόρου και κυρίως στην Ρουκοτίμα.

Στο πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου, κάθε δύο χρόνια, πραγματοποιείται η Ναυτική Εβδομάδα που αποτελεί τη λαμπρότερη γιορτή του νησιού.

Ιδιαίτερα τον Ιούλιο και τον Αύγουστο κάθε Σαββατοκύριακο, αλλά και ενδιάμεσα της εβδομάδας, διοργανώνονται στην κεντρική Πλατεία Ηρώων, αλλά και σε άλλες γραφικές παραλίες του νησιού, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις και συναυλίες, καθώς και αθλητικοί αγώνες.

Αριθμός Έκτακτης Ανάγκης: 15 303
Αστυνομικό Τμήμα Πόρου: 22980 22 256
Δημοτικά Ιατρεία: 22980 22 600
ΕΛ.ΤΑ.: 22980 22 275
Κέντρο Υγείας Γαλατά: 22980 20 300
Αρχαιολογικό Μουσείο: 22980 23 276
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 22980 35 199
ΤΑΧΙ: 22980 23 003

Από το λιμάνι του Πειραιά αναχωρούν καθημερινά Ferry Boat για τον Πόρο, τα οποία παίρνουν εκτός από επιβάτες και αυτοκίνητα.

Η διάρκεια του ταξιδιού είναι 2 ώρες.

Τα δρομολόγια εκτελούν:

Saronic Ferries: 210 41 17 341, 210 41 71 190, 210 41 26 528

 


Επίσης, από το λιμάνι του Πειραιά αναχωρούν καθημερινά Ιπτάμενα Δελφίνια (Flying Dolphins) για τον Πόρο, τα οποία παίρνουν μόνο επιβάτες και όχι αυτοκίνητα.

Η διάρκεια του ταξιδιού είναι περίπου 1 ώρα.

Αντιπρόσωπος στον Πόρο είναι το Marinos Tours, Τηλ.: 22980 23 423, 22980 22 977

Τα δρομολόγια εκτελεί η Flying Dolphins:  Τηλ.: 210 41 99 000

 


Για να πληροφορηθείτε τις αναχωρήσεις των πλοίων από το λιμάνι του Πειραιά μπορείτε να επικοινωνείτε τηλεφωνικά με το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά στο τηλέφωνο 14 944 (με χρέωση). Σας απαντά αυτόματος τηλεφωνητής και σας ενημερώνει καθημερινά για τα δρομολόγια.

 


Συγκοινωνία μεταξύ Αθηνών και Πόρου με Λεωφορείο:

Από Δευτέρα έως και Σάββατο αναχωρεί από το σταθμό Πελοποννήσου (210 51 24 910, -11, -12) πούλμαν στις 16:20 που φθάνει στο Γαλατά, που βρίσκεται απέναντι από τον Πόρο.

Την Κυριακή αναχωρεί από το σταθμό Πελοποννήσου (210 51 24 910, -11, -12) πούλμαν στις 17:20 που φθάνει στο Γαλατά, που βρίσκεται απέναντι από τον Πόρο.

 


Συγκοινωνία μεταξύ Πόρου και Γαλατά γίνεται με:

  • Βάρκες όλο το εικοσιτετράωρο. Διάρκεια 5 λεπτά. Ανά 15′ λεπτά, από 06:00 μέχρι 24:00 και ανά 30′ λεπτά από τις 24:00 μέχρι 06:00
  • Ferry Boat