Σκιάθος

Το πιο κοσμοπολίτικο και πιο γνωστό νησί στις Βόρειες Σποράδες είναι η Σκιάθος. Η Σκιάθος είναι προικισμένη από τη φύση με τη πυκνή βλάστηση που καλύπτει σχεδόν όλο το νησί με πευκοδάση και ελαιώνες, που ακουμπάνε στις θάλασσές της.

Η Σκιάθος αναφερόταν και αναφέρεται μέχρι σήμερα με το ίδιο όνομα, από το γεωγράφο Στραβώνα μέχρι τον Κωνσταντίνο τον Πορφυρογέννητο. Η λαϊκή ετυμολογία της ονομασίας της προέρχεται από τη σκιά του όρους Άθωνα, με το οποίο συνορεύει.

Η Σκιάθος βρίσκεται βορειοδυτικά στο Αιγαίο και αποτελεί το δυτικότερο νησί του νησιωτικού συμπλέγματος των Βορείων Σποράδων. Συνορεύει από τα ανατολικά με τη Σκόπελο, από την οποία χωρίζεται με το δίαυλο της Σκοπέλου και δυτικά με τις ακτές της Μαγνησίας από τις οποίες χωρίζεται με το δίαυλο της Σκιάθου.

Το νησί έχει έκταση 61 τ. χλμ. και περίμετρο 48 χλμ. Είναι ορεινό στο μεγαλύτερο μέρος του και το ψηλότερο βουνό της είναι η Καραφιλτζανάκα στα βόρεια με την κορυφή Σταυρός (υψόμετρο 433 μ.).

Οι δύο λίμνες της Σκιάθου, στη Χώρα και στις Κουκουναριές, αποτελούν σημαντικότατους υδροβιότοπους του ελληνικού οικοσυστήματος με αμέτρητα είδη ενδημικών και αποδημητικών πουλιών.

Η Σκιάθος έχει στηρίξει την οικονομία της τα τελευταία χρόνια κυρίως στον τουρισμό και διαθέτει πολύ καλή υποδομή σε καταλύματα που μπορούν να ικανοποιήσουν όλες τις απαιτήσεις και είναι από τους πιο ελκυστικούς προορισμούς με εξαιρετική νυχτερινή ζωή!

Η Σκιάθος αναφερόταν και αναφέρεται μέχρι σήμερα με το ίδιο όνομα.

 

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης συμφωνούσε με όσους πίστευαν ότι το όνομα Σκιάθος είναι προ-ελληνικό και το έδωσαν στο νησί οι πρώτοι οικιστές του Πελασγοί (περιοχή της Θράκης), εντυπωσιασμένοι από την πολλή σκιά που σχημάτιζαν τα δέντρα. Μετά κατοικήθηκε από τους Κρήτες, που έφεραν στο νησί την καλλιέργεια της ελιάς και του αμπελιού.

 


Κατά τα αρχαϊκά χρόνια (7ο ή 6ο αιώνα π.Χ.) οι Ίωνες κατέλαβαν τον νησί και έκτισαν την πόλη τους νοτιοανατολικά του λιμανιού για να κυριαρχεί σ’ ολόκληρο το μεγάλο όρμο και το εσωτερικό διπλό λιμάνι. Η καλλιέργεια ελιάς και αμπέλου αναπτύχθηκαν σε τέτοιο βαθμό ώστε να αρχίσουν τις εξαγωγές. Την πόλη περιέβαλλε ισχυρό προστατευτικό τείχος με δύο πύλες.

 

Κατά τους Περσικούς Πολέμους η Σκιάθος βοήθησε τους Έλληνες και συμμετείχε στην Α’ Αθηναϊκή Συμμαχία για την καλύτερη αντιμετώπιση της περσικής απειλής.

 

Με το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου (404π.Χ.) και την επικράτηση των Σπαρτιατών η Σκιάθος βρίσκεται υπό την επιρροή τους και το πολίτευμα γίνεται ολιγαρχικό. Κατά τη σύσταση της Β’ Αθηναϊκής συμμαχίας η Σκιάθος τάσσεται στο πλευρό της Αθήνας, ακμάζει και κόβει ακόμα και δικά της χάλκινα νομίσματα (Κεφαλή του Ερμή από τη μία και του Κηρυκείου με τη λέξη CΚΙΑΘΙ από την άλλη).

 

Το 338π.Χ. μετά την επικράτηση των Μακεδόνων, η Σκιάθος περιήλθε στην κυριαρχία τους, ζώντας ανενόχλητη. Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το νησί αλλάζει αρκετές φορές κυριαρχία.

 

Κατά τον Β’ Μακεδονικό πόλεμο η Σκιάθος λεηλατήθηκε από το Ρωμαϊκό στόλο και το στόλο του Αττάλου Α’ της Περγάμου. Παρά τη μεγάλη έκταση της καταστροφής η πόλη συνήλθε γρήγορα και το 197π.Χ. αποκαταστάθηκε το δημοκρατικό πολίτευμα. Με την διάλυση του Μακεδονικού κράτους το 168π.Χ., ολόκληρη η Ελλάδα υποδουλώθηκε στους Ρωμαίους.

 

Το 42π.Χ., μετά τη μάχη των Φιλίππων, ο Αντώνιος χάρισε τη Σκιάθο στους Αθηναίους ως ένδειξη ευχαριστίας για τη φιλική συμπεριφορά τους. Τα επόμενα χρόνια η Σκιάθος έζησε ειρηνικά με δημοκρατικό πάλι πολίτευμα. Λίγα είναι γνωστά για τη Σκιάθο της πρώτης Βυζαντινής περιόδου. Ο Χριστιανισμός ήρθε στο νησί το 325μ.Χ. και το 530μ.Χ. χτίστηκε η πρώτη εκκλησία, η Αγία Τριάδα.

 

Το 1207 η Σκιάθος καταλήφθηκε από τους αδελφούς Ανδρέα και Ιερεμία Γκίζι, βενετσιάνους επιχειρηματίες. Οι αδελφοί Γκίζι ασφάλισαν την πόλη χτίζοντας το κάστρο, το γνωστό σήμερα Μπούρτζι, στο μεγάλο λιμάνι. Έδωσαν στο νησί αρκετά προνόμια και αυτό παρέμεινε στην ενετική κατοχή ως το 1276 όταν ο βυζαντινός στόλος τους έδιωξε από τις Σποράδες.

 

Με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, οι Σκιαθίτες επιλέγουν και ζητούν την ενετική κυριαρχία ως προστασία έναντι των Τούρκων.

 

Το 1538 ο πειρατής Μπαρμπαρόσα κατέλαβε τη Σκιάθο μετά από πολιορκία 6 ημερών.

 

Το 1540 με την υπογραφή της ενετοτουρκικής ειρήνης το νησί έπεσε στους Τούρκους και τον Καπουδάν Πασά, Ναύαρχου του τουρκικού στόλου.

 

Μετά από πολλές εξεγέρσεις και καταδρομές εναντίων των Τούρκων (1778-1788) το νησί ταλαιπωρήθηκε για χρόνια από πράξεις βίας και λεηλασίας.

 

Η Σκιάθος μπήκε στον αγώνα της Επανάστασης υπό την καθοδήγηση του Αλέξανδρου Λογοθέτη και του Επιφανίου Δημητριάδη.

 

Το 1829 με την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, οι Σκιαθίτες εγκαταστάθηκαν πάλι στο λιμάνι, στην αρχαία πόλη Σκιάθος. Μετά την απελευθέρωση αναβίωσε η ιστιοφόρος ναυτιλία με την κατασκευή εμπορικών πλοίων.

 

Το 1855 αρχίζει η ρυμοτόμηση της πόλης και λίγο νωρίτερα έρχεται στον κόσμο ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

 

Κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο η χώρα της Σκιάθου καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από την γερμανική αεροπορία.

 

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1943 οι Γερμανοί βύθισαν το υποβρύχιο “Κατσώνης”, επτά μίλια από το κάστρο της Σκιάθου.

 

Το 1944 λίγο πριν την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, οι Ναζί έκαψαν το νησί και εκτέλεσαν εννιά Σκιαθίτες σε αντίποινα, επειδή οι αντιστασιακοί αιχμαλώτισαν τον Γερμανό ναυτικό διοικητή Βορείων Σποράδων.

Η πόλη της Σκιάθου είναι ο μοναδικός οικισμός του νησιού. Είναι κτισμένη στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού σε έναν απάνεμο κόλπο που χωρίζει σε δύο μέρη το νησί Μπούρτζι.

 

Είναι σχετικά νέος οικισμός, χτισμένος το 1829-1830 στη θέση της αρχαίας πόλης, πάνω σε δύο λόφους που κείτονται στην άκρη της θάλασσας. Τον αρχαίο οικισμό είχαν ιδρύσει το 800 π.Χ.

 

Το μεγάλο φυσικό λιμάνι της σημερινής πόλης, ιδανικό από την άποψη του νότιου προσανατολισμού και του σχήματός του, υπήρξε ρυθμιστικό στοιχείο της ζωής του νησιού τόσο κατά τα παλιότερα όσο και κατά τα νεότερα χρόνια.

 


Πιο συγκεκριμένα,

 

Μπούρτζι

Το Μπούρτζι είναι μια μικρή χερσόνησος, η οποία χωρίζει στα δύο το λιμάνι της Σκιάθου και κατά το παρελθόν ήταν φρούριο. Το φρούριο ιδρύθηκε από τους αδελφούς Γκύζι, οι οποίοι κατέλαβαν τη Σκιάθο το 1207. Ήταν περιτειχισμένο με επάλξεις και πολεμίστρες και δεξιά και αριστερά της πύλης είχε δύο στρογγυλούς πύργους. Το ύψος του τείχους όμως, είναι αδύνατον να προσδιοριστεί από τα σημερινά απομεινάρια του.

Ακόμα, στο φρούριο υπήρχε δεξαμενή και ένα εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, προστάτη των Ενετών, το οποίο πιθανότατα έχτισαν οι αδελφοί Γκύζι. Λόγω της εκκλησίας αυτής, το Μπούρτζι ονομαζόταν και “Καστέλλι του Αγίου Γεωργίου”. Το φρούριο καταστράφηκε το 1660 όταν κατέλαβε το νησί ο Ενετός ναύαρχος Φραγκίσκος Μοροζίνι.

Το 1823 μέσα από τις ερειπωμένες πολεμίστρες του οι κάτοικοι του νησιού, Σκιαθίτες και πρόσφυγες, κατάφεραν να απωθήσουν τον Τοπάλ-πασά. Μετά την απελευθέρωση, στο Μπούρτζι λειτούργησε το πρώτο λοιμοκαθαρτήριο του νησιού, ενώ το 1906 στο κέντρο της χερσονήσου χτίστηκε δημοτικό σχολείο, δωρεά του Ανδρέα Συγγρού. Στην είσοδό του βρίσκεται από το 1925 η προτομή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Σήμερα, το Μπούρτζι είναι πραγματικά ένας σπάνιος τόπος αναψυχής, κατάφυτο από πεύκα, πάντα δροσερό, με μαγευτική θέα. Από το παλιό φρούριο σώζονται λίγα υπολείμματα από τα τείχη, καθώς επίσης διακρίνονται αριστερά και δεξιά του δρόμου που οδηγεί στην είσοδο του παλιού σχολείου, οι θέσεις που βρίσκονταν η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και η δεξαμενή του φρουρίου.

Το παλιό δημοτικό σχολείο έχει μεταμορφωθεί με πρωτοβουλία της σημερινής δημοτικής αρχής, σε πολιτιστικό κέντρο, με καλαίσθητες και λειτουργικές αίθουσες συνεδριάσεων και ένα ονειρικό πραγματικά θερινό θέατρο, στο οποίο κάθε καλοκαίρι δίνονται επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις.

Ακόμα, μέσα στο Μπούρτζι λειτουργεί δημοτικό καφενείο, στο οποίο οργανώνονται ξεχωριστές βραδιές, που ταιριάζουν με το ύφος και την ατμόσφαιρα της μικρής καταπράσινης χερσονήσου.

 


Το σπίτι του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Το σπίτι που γεννήθηκε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στις 4 Μαρτίου του 1851 δεν υπάρχει σήμερα. Πουλήθηκε και οι αγοραστές του το κατεδάφισαν. Ο Παπαδιαμάντης μεγάλωσε και πέθανε στο καινούριο σπίτι που έχτισε ο πατέρας του το 1860, όπως αναφέρει η εντοιχισμένη επιγραφή σε έναν τοίχο του.

Αυτό το σπίτι βρίσκεται 100 περίπου μέτρα μέσα από την ανατολική παραλία της πόλης, σε ένα στενό δρόμο που είναι αδιέξοδος, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι πάροδος της σημερινής οδού Παπαδιαμάντη.

Είναι δίπατο, με ανώγι και το κατώγι του. Το κατώγι του είναι ένας άβερτος χώρος με ένα πηγάδι στη μέση. Το ανώγι αποτελείται από τρία δωμάτια και μία στενόμακρη είσοδο που οδηγεί στα τρία δωμάτια.

Αριστερά, καθώς μπαίνουμε είναι το χειμωνιάτικο δωμάτιο με το ιστορικό τζάκι του. Εκεί πέρασε τις επιθανάτιες στιγμές του ο μεγάλος ένοικος του σπιτιού.

Το μικρότερο προς τα δεξιά δωμάτιο ήταν στην αρχή παπαδικό. Εκεί ο παπάς Αδαμάντιος, ο πατέρας του Αλέξανδρου, είχε τα βιβλία και τα άμφιά του. Αργότερα, το πήρε ο Αλέξανδρος και το έκανε γραφείο και υπνοδωμάτιό του. Ήταν σωστό κελί μοναστηριού με ένα παράθυρο, ένα χωνευτό ντουλαπάκι στον τοίχο και το στενό κρεβάτι του. Απέναντι ακριβώς από την είσοδο βρίσκεται η σάλα του σπιτιού με μοναδική πολυτέλεια ένα χρωματιστό ρόμβο στο ταβάνι.

Το σπίτι είναι ένα γενικά απλό, λιτό και απέριττο νησιώτικο σπίτι. Σήμερα η παλιά είσοδος του σπιτιού που ήταν προς τη Δυτική πλευρά είναι κλεισμένη πια. Η είσοδος του σπιτιού έχει μεταφερθεί στην Ανατολική πλευρά, όπου οι επισκέπτες ανεβαίνουν στο σπίτι-μουσείο από μια εξωτερική ξύλινη σκάλα.

 


Κάστρο

Γύρω στα μέσα του 14ου αιώνα, λόγω των συνεχών πειρατικών επιδρομών, οι Σκιαθίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την αρχαία πόλη Σκίαθο και να ιδρύσουν την πόλη τους στο Κάστρο, μια χερσόνησο στο βόρειο τμήμα του νησιού, η οποία ήταν ένα φυσικό φρούριο.

Για να ενισχύσουν το φυσικό αυτό φρούριο, το έκλεισαν με τείχη διάσπαρτα με πολεμίστρες και κανόνια, τα οποία κυρίως προς την ξηρά, ήταν ισχυρότατα και πανύψηλα.

Η επικοινωνία του φρουρίου με την ξηρά γινόταν με μια ξύλινη κινητή γέφυρα, η οποία ένωνε την πύλη του φρουρίου με το απέναντι ύψωμα. Σε περίπτωση ανάγκης αυρόταν προς το εσωτερικό του Κάστρου, μη επιτρέποντας έτσι την είσοδο στους εχθρούς. Πάνω από την πύλη υπήρχε μια ταράτσα με την απαραίτητη ζεματίστρα.

Από την ίδρυσή του ως το 1453 το Κάστρο το εξουσίαζαν οι Βυζαντινοί, στη συνέχεια ως το 1538 οι Ενετοί και ως το 1821 οι Τούρκοι. Για ένα μικρό διάστημα γύρω στο 1660, το Κάστρο πέρασε και πάλι στα χέρια των Ενετών.

Όλα αυτά τα χρόνια η ζωή των κατοίκων του ήταν πολύ δύσκολη και μερικές φορές ακόμα και μαρτυρική, αφού εκτός από τις συνεχείς επιδρομές των πειρατών και επίδοξων κατακτητών, αντιμετώπιζαν και το πρόβλημα της έλλειψης χώρου στο εσωτερικό του φρουρίου. Έτσι, τα σπίτια ήταν μικρά και χτισμένα το ένα πολύ κοντά στο άλλο. Παρ’ όλα αυτά όμως, στο Κάστρο υπήρχαν περισσότερα από είκοσι εκκλησάκια, ως και τζαμί χωρίς μιναρέ από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, καθώς και οι απαραίτητες δεξαμενές για νερό, ενώ το Νεκροταφείο βρισκόταν έξω από την πόλη.

Από τη στιγμή που εγκαταλείφθηκε το Κάστρο το 1830, με την ίδρυση του Ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, αφέθηκε στην τύχη του. Έτσι, σήμερα σώζονται μόνο τέσσερις εκκλησίες, ένα τμήμα του τείχους με την πύλη, η θεαματική ταράτσα με τη ζεματίστρα, το μισοχαλασμένο τζαμί και κάποια ερείπια του τουρκικού διοικητηρίου. Ακόμα σώζονται δύο δεξαμενές και το κανόνι της Αναγκιάς.

Σίγουρα το Κάστρο αποτελεί την πιο αξιόλογη τοποθεσία της Σκιάθου, αφού συνδυάζει την άγρια μεγαλειώδη φυσική ομορφιά, με την ιστορία που αφηγούνται μελαγχολικά τα ερειπωμένα απομεινάρια, μάρτυρες άλλων εποχών.

Αγία Ελένη

Η παραλία της Αγίας Ελένης προτιμάται συνήθως από οικογένειες, εξαιτίας της ησυχίας που προσφέρει.

Βρίσκεται στα δυτικά της Σκιάθου, περίπου ένα χιλιόμετρο δυτικότερα από την παραλία Κουκουναριές.

Ο όρμος της Αγίας Ελένης, ο οποίος πήρε το όνομά του από το ομώνυμο μικρό εκκλησάκι που βρίσκεται εκεί, προσεγγίζεται από ένα χωματόδρομο.

Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να περπατήσετε από την στάση του λεωφορείου για περίπου 10 λεπτά.

 


Αγία Παρασκευή

Η παραλία αυτή έχει πάρει το όνομά της από το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που είναι κτισμένο εκεί δίπλα.

Έχει πεντακάθαρα νερά και χρυσή λεπτή άμμο. Μπορείτε να φτάσετε εκεί οδικώς, όπου θα βρείτε ξενοδοχεία, ταβέρνες και δυνατότητες για θαλάσσια σπορ.

 


Αχλαδιές

Παραλία με άμμο, κοντά στον κεντρικό δρόμο και απέχουν μόλις 2,00χλμ από τη Χώρα της Σκιάθου. Εδώ, μπορείτε να κάνετε θαλάσσια σπορ μιας και θεωρείται ιδανική για windsurfing, λόγο των θαλάσσιων ρευμάτων.

Η παραλία είναι προσβάσιμη με το αυτοκίνητο, το λεωφορείο αλλά και με πλοιάριο, το οποίο εκτελεί τακτικά δρομολόγια από το λιμάνι της Σκιάθου.

 


Βασιλιάς

Η γραφική παραλία Βασιλιάς, έχει πάρει την ονομασία της από την εποχή του Βυζαντίου, καθώς αποτελούσε τον τελευταίο προορισμό των αυτοκρατόρων για την ανάπαυσή τους. Η όμορφη αμμουδερή παραλία βρίσκεται 5 χλμ. νοτιοδυτικά της πόλης της Σκιάθου στη νότια προστατευμένη από τους δυνατούς βοριάδες ακτή του νησιού.

Η πρόσβαση στην Βασιλιά, μπορεί να πραγματοποιηθεί με το αυτοκίνητο, με το λεωφορείο (στάση 8) η με πλοιάριο από την πόλη της Σκιάθου. Η παραλία είναι καλά οργανωμένη και προσφέρει στους επισκέπτες όλες τις ανέσεις και τις ευκολίες που ζητούν για το μπάνιο τους, τα θαλάσσια και άλλα σπορ και την ηλιοθεραπεία τους.

Η παραλία περιβάλλεται από ελαιώνες και πεύκα, που φτάνουν στο ύψος της θάλασσας και βραβεύεται κάθε χρόνο με την γαλάζια σημαία.

 


Βρωμόλιμνος

Η παραλία βρίσκεται στην νότια άκρη του νησιού και αποτελεί πόλο έλξης της νεολαίας. Το όνομά της οφείλετε σε μια μικρή λίμνη με ρηχά νερά που τώρα πλέον είναι ένα αποξηραμένο έλος.

Η παραλία φημίζεται για τις ιδανικές καιρικές συνθήκες, μιας και προστατεύεται από τους βοριάδες.

Δίπλα στο κύμα υπάρχουν ταβέρνες και καφετέριες, γήπεδο beach volley και αρκετές δυνατότητες για θαλάσσια σπορ.

Η Βρωμόλιμνος είναι προσβάσιμη οδικώς, αλλά και με καραβάκι από το λιμάνι της Σκιάθου.

 


Καλαμάκι

Το ακρωτήρι Καλαμάκι βρίσκεται 5 χιλιόμετρα από την Χώρα της Σκιάθου και η μετάβαση γίνεται με το αυτοκίνητο ή με το λεωφορείο.

Τρεις παραλίες με υπέροχα κρυστάλλινα νερά θα συναντήσει κάποιος ανατολικά του ακρωτηρίου. Ο γνωστότερος είναι ο όρμος της Καναπίτσας και οι άλλοι δύο είναι το Σκληθρί και η Τζανεριά.

Πρώτα θα αντικρίσετε το μικρό φιλόξενο όρμο Σκληθρί, μετά συναντάτε τη Τζανεριά με τα πολύ καθαρά νερά της και κάτω από ένα γνωστό ξενοδοχείο, ώσπου τελικά να καταλήξετε στη Καναπίτσα, όπου εκεί απολαμβάνετε πλήρως τα ήσυχα νερά και την απίστευτη θέα.

 


Κολιός

Η παραλία του Κολιού, συγκαταλέγεται στις πιο γνωστές του νησιού και βρίσκεται σε απόσταση 10 λεπτών με το λεωφορείο από την πόλη της Σκιάθου.

Στον κόλπο μπορείτε να βρείτε ταβέρνες, ξενώνες, κάμπινγκ και όλα τα θαλάσσια σπορ. Η παραλία είναι προσβάσιμη οδικώς ή με το λεωφορείο.

 


Κουκουναριές

Η παραλία ανήκει στις καλύτερες παραλίες στη Μεσόγειο και είναι γνωστή και με το όνομα “Χρυσή Άμμος”, αφού η άμμος της είναι πολύ ψιλή και μοιάζει να λάμπει κάτω από τον ήλιο.

Η παραλία συνορεύει με το υδροβιότοπο της προστατευόμενης περιοχής της λιμνοθάλασσας Στροφυλιάς, όπου υπάρχει ένα ειδικά διαμορφωμένο μέρος για τα ζώα.

Στις Κουκουναριές μπορείτε να ασχοληθείτε με όποιο θαλάσσιο σπορ θέλετε και να βρείτε ξενοδοχεία, ταβέρνες, κάμπινγκ κ.α.

Η παραλία των Κουκουναριών βρίσκεται στο νοτιοδυτικό μέρος της Σκιάθου, προσφέροντας ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα το οποίο δεν πρέπει να το χάσετε. Μπορείτε να φτάσετε στην παραλία οδικώς ή με το λεωφορείο.

 


Μεγάλη Άμμος

Μια από τις πιο πολυσύχναστες παραλίες της Σκιάθου είναι η Μεγάλη Άμμος.
Η παραλία βρίσκεται έξω από την πόλη και μπορεί να θεωρηθεί και προάστιό της, γεγονός που διευκολύνει την πρόσβαση της είτε περπατώντας, είτε με αυτοκίνητο ή λεωφορείο.

Η Μεγάλη Άμμος εκτείνεται σχεδόν 2 χιλιόμετρα από την πόλη της Σκιάθου και τελειώνει στην άκρη του Βασιλιά.

Στην οργανωμένη παραλία, πέρα από το μπάνιο στα καθαρά νερά της, θα μπορέσετε να βρείτε ταβέρνες και ουζερί αλλά να κάνετε και θαλάσσια σπορ.

 


Μπανάνα

Οι διάσημες παραλίες της Μπανάνας, αποτελούνται από την Μικρή Μπανάνα και την Μεγάλη Μπανάνα, οι οποία λεγόταν όρμος Κρασσά. Αν ασχολείστε με windsurfing, τότε πρέπει να επισκεφτείτε την Μπανάνα.

Η παραλία της Μπανάνας αποτελεί επίσης πόλο έλξης για τους νέους, μιας και προσφέρει την δυνατότητα να ασχοληθεί κανείς με όλα τα θαλάσσια σπορ.

Μπορείτε να φτάσετε στην παραλία οδικώς ή με το λεωφορείο. Αν αποφασίσετε να επισκεφτείτε την παραλία με λεωφορείο, θα πρέπει να περπατήσετε λίγο από την πλησιέστερη στάση.

 


Ξάνεμος

Τρεις πανέμορφες παραλίες θα βρείτε σε αυτό το βορειοανατολικό σημείο του νησιού.

Δεν είναι αμμώδεις, αλλά καλύπτονται από χοντρό βότσαλο και τα νερά είναι πεντακάθαρα και δροσερά. Οι παραλίες βρίσκονται ακριβώς πίσω από το αεροδρόμιο και απέναντι από τη Σκόπελο προσφέροντας όμορφη θέα.

Στον Ξάνεμο, στην περιοχή Κεφάλα, έχουν ανακαλυφθεί τα ερείπια προϊστορικού οικισμού.

Απέχει 2,5χλμ από την πόλη της Σκιάθου στην κατεύθυνση του αεροδρομίου και υπάρχουν εκεί πανσιόν με ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχείο.

 


Τρούλος

Η παραλία του Τρούλου είναι ιδανική για οικογένειες μιας και η θάλασσα δεν γίνεται απότομα βαθιά.

Την ονομασία της την πήρε από το νησάκι που βρίσκεται εκεί και μοιάζει με τρούλο.

Μπορείτε να φτάσετε στην παραλία οδικώς ή με το λεωφορείο.

Λιμενικό Ταμείο Σκιάθου: 24270 23 702
Ιατρείο Γενικής Ιατρικής: 24270 22 111
Αστυνομία: 24270 21 111
Τουριστική Αστυνομία: 24270 23 172
Λιμεναρχείο: 24270 22 017
Τελωνείο: 24270 22 510
Ταχυδρομείο: 24270 22 011
Aεροδρόμιο: 24270 22 049
Πυροσβεστική: 24270 21 199

Αεροπορικώς

 

Μπορείτε να φτάσετε στη Σκιάθο αεροπορικώς όλο το χρόνο, με πτήσεις που πραγματοποιούνται από την Ολυμπιακή Αεροπορία.

 

Το καλοκαίρι υπάρχουν και πολλές πτήσεις charter από διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως το Λονδίνο, το Μάντσεστερ, το Βερολίνο, η Φρανκφούρτη, το Μόναχο, η Στουτγάρδη, η Βιέννη, το Μιλάνο, η Ζυρίχη, το Όσλο, η Στοκχόλμη, το Άμστερνταμ και πολλές άλλες.

 

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Σκιάθου ο πιο εύκολος τρόπος για να πάτε στην πόλη, που απέχει 4 χιλιόμετρα, είναι να πάρετε ένα ταξί.

 


Ακτοπλοϊκώς (με ferry-boat)

 

Επίσης, μπορείτε να φτάσετε στη Σκιάθο με ferry-boats ή δελφίνια, που αναχωρούν από τον Άγιο Κωνσταντίνο και από το Βόλο, και τα οποία συνδέουν όλα τα νησιά των Σποράδων.

 

Τα Hydrofoils και τα Flying cats καλύπτουν την απόσταση σε 1,5 ώρα από το λιμάνι του Αγίου Κωνσταντίνου και σε 1 ώρα από το λιμάνι του Βόλου.

 

Τα ταχύπλοα δεν δύνανται να μεταφέρουν αυτοκίνητα ή μοτοσικλέτες και η ικανότητά τους να ταξιδεύουν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον καιρό. Όταν πνέουν ισχυροί άνεμοι τα δρομολόγια ακυρώνονται.