Ύδρα

Πλησιάζοντας το λιμάνι, η πόλη της Ύδρας φαντάζει σαν ένας πίνακας ζωγραφικής με γκρι, άσπρα και μπλε χρώματα πάνω από το γαλάζιο της θάλασσας, υπόδειγμα αρχιτεκτονικής και αισθητικής.

Βρίσκεται στο κέντρο του νησιού, στο μυχό ενός κλειστού όρμου, και είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στη βραχώδη πλαγιά, γύρω από το λιμάνι, δημιουργώντας μια μοναδική αρμονία μεταξύ αρχιτεκτονικής και περιβάλλοντος.

Με την πρώτη σας επίσκεψη ο επισκέπτης που την προσεγγίζει, γυρίζει πίσω στο χρόνο, εντυπωσιάζεται από τη θέα των ψηλών και επιβλητικών Αρχοντικών που δεσπόζουν στο λιμάνι της Πόλης, ενώ ταυτόχρονα ένα συναίσθημα μαγείας σας περιβάλλει. Ίσως να είναι η μοναδική αρχιτεκτονική και γραφικότητα του νησιού, ίσως πάλι να είναι η μακρόχρονη και η πολιτιστική κληρονομιά του ή ίσως όλα μαζί.

Δεξιά και αριστερά από την είσοδο του λιμανιού βρίσκονται οι Προμαχώνες με τα κανόνια που προστάτευαν παλαιότερα την πόλη, μαζί με την Προτομή του Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη.

Σήμερα το λιμάνι της Ύδρας κατακλύζεται καθημερινά από μικρά και μεγάλα σκάφη, κότερα και κρουαζιερόπλοια, προερχόμενα από κάθε γωνιά του κόσμου.

Μπορείτε να περπατήσετε στην προκυμαία, εκεί όπου χτυπάει η καρδιά της πόλης, να περιηγηθείτε στα τουριστικά μαγαζάκια που βρίσκονται στην παραλία, να θαυμάσετε τα παλιά Αρχοντικά και να επισκεφθείτε τα μουσεία της Ύδρας.

Οπως επίσης μπορείτε να ανηφορίσετε στα στενά πλακόστρωτα γραφικά δρομάκια και να βρεθείτε στην παλαιότερη συνοικία της Πόλης, στον μεσαιωνικό οχυρό οικισμό της Κιάφας και από εκεί να απολαύσετε τη θέα που φτάνει μέχρι την Πελοπόννησο.

Κύριο χαρακτηριστικό στοιχείο του νησιού είναι ότι δεν υπάρχουν αυτοκίνητα ή άλλα τροχοφόρα και οι μετακινήσεις γίνονται μόνο με τα γαϊδουράκια, γεγονός που κάνει την Ύδρα ακόμα πιο γραφική.

Για κολύμπι μέσα στην Πόλη προσφέρονται τα βράχια της Σπηλιάς, η Υδρονέτα, και σε μικρή απόσταση από την πόλη το Αυλάκι, το Καμίνι και το Μαντράκι, στα οποία μπορείτε να πάτε και με τα πόδια.

Η σύνδεση της πόλης με τις άλλες πανέμορφες παραλίες του νησιού, Βλυχό, Άγιο Νικόλα, Μπίστι … γίνεται μόνο από τη θάλασσα, με καϊκια ή θαλάσσια ταξί.

Στην Ύδρα βρίσκεται η έδρα της Μητρόπολης των νησιών Ύδρα – Σπέτσες – Πόρος, Αίγινα και Αγκίστρι, που βρίσκεται στο χώρο του Δημαρχείου μαζί με το Εκκλησιαστικό Μουσείο. Σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι της Ύδρας δεν ξεπερνούν τους 3.000 και ασχολούνται σχεδόν όλοι με τον τουρισμό, αφού το νησί κάθε χρόνο δέχεται μεγάλο αριθμό από Έλληνες και ξένους επισκέπτες.

Το νησί φημίζεται για τις φυσικές καλλονές του, για την ήρεμη ζωή που προσφέρει στους επισκέπτες της την ημέρα, αλλά και για την έντονη κοσμοπολίτικη ζωή που προσφέρει τη νύχτα.

Νεολιθική περίοδος – Μυκηναϊκή εποχή – Αρχαϊκοί χρόνοι

 

Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά δεδομένα (επιφανειακά ευρήματα, θραύσματα αγγείων, κατάλοιπα οικισμού στην θέση Επισκοπή, κτλ), η επίκοιση στο νησί ανάγεται στους πολύ προ της Ομηρικής περιόδου χρόνους, δηλαδή στην Ύστερη Νεολιθική εποχή (3000 – 2600π.Χ.).

 

Η Ύδρα φαίνεται ότι δεν κατάφερε στους αιώνες που ακολούθησαν, να εξελιχθεί σε τόπο κοινωνικά και ιστορικά συγκροτημένο.

 

Η Υδραία λοιπόν, όπως την ονομάζει ο Ηρόδοτος, περίπου τον 13ο π.Χ. αιώνα, γίνεται τόπος εγκατάστασης και διαμονής Δρυόπων αγροτών, βοσκών και ψαράδων, ανθρώπων σκληροτράχηλων χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες και αναζητήσεις πέρα των στενών ορίων του τόπου τους, οι οποίοι προηγουμένως ζούσαν στις ορεινές περιοχές του Παρνασσού και της Οίτης. Δύο αιώνες αργότερα, με την κάθοδο των Δωριέων, οι Δρύοπες εξαφανίζονται και χάνεται κάθε ίχνος ζωής στο νησί.

 

Κατά την πρώιμη αρχαιότητα ο ιστορικός της ρόλος εξακολουθεί να παραμένει ασήμαντος. Το πιθανότερο είναι να υπαγόταν στην δικαιοδοσία του πανίσχυρου τότε, Βασιλείου των Μυκηνών (Ομήρου Ηλιάδα, στ. 100-109) από το οποίο γύρω στα 560π.Χ. περιήλθε αρχικά στους Ερμιονείς μέχρι το 525π.Χ., οπότε σύμφωνα με ιστορική μαρτυρία του Ηροδότου, αγοράστηκε από Σάμιους πολιτικούς φυγάδες για να παραδοθεί αργότερα από αυτούς στους Τροιζηνίους που επιμόνως επιζητούσαν την κατοχή της κυρίως για λόγους καλλιέργειας και βοσκής των αιγοπροβάτων τους. Υπό την εξουσία των Τροιζήνιων, η Ύδρα παραμένει μέχρι τον 4ο π.Χ. αιώνα.

 

Ιστορικοί της αρχαιότητας σπανίως κάνουν μνεία του ονόματός της. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται ο Ηρόδοτος (Γ’ 19), ο Γεωγράφος Πτολεμαίος (Δ’ 334), ο περιηγητής Παυσανίας (Β’ 439) και οι Λεξικογράφοι: Στέφανος ο Βυζάντιος (6ος αιώνας πχ) και Ησύχιος (5ος αιώνας π.Χ.).

 


Κλασικοί – Ρωμαϊκοί-Βυζαντινοί χρόνοι

 

Η μοναδική μαρτυρία που υπάρχει για την Ύδρα στους Κλασικούς χρόνους είναι η αναφορά του Στέφανου του Βυζάντιου σε έναν κωμωδιογράφο με το όνομα Ευάγης, ο οποίος κατοικούσε στο νησί.

 

Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την περίοδο της Ρωμαιοκρατίας και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στο νησί. Το γεγονός αυτό δημιούργησε αρχικά την εντύπωση ότι η Ύδρα παρέμενε ακατοίκητη στα Ρωμαϊκά και τα Βυζαντινά χρόνια. Όμως οι ανασκαφές στην Επισκοπή μαρτυρούν ότι η Ύδρα αυτή την εποχή κατοικείται. Φαίνεται ότι εξαιτίας των συχνών πειρατικών επιδρομών, ένας μεγάλος αριθμός κατοίκων είχε εγκαταλείψει το νησί, ενώ οι υπόλοιποι είχαν αποσυρθεί στο εσωτερικό του.

 


15ος Αιώνας

 

Οι απαρχές του 15ου αιώνα βρίσκουν την Ύδρα, αθόρυβη πάντα ιστορικά, κατοικημένη από λίγες γεωργικές και ποιμενικές οικογένειες.

 

Από το 1460 αρχίζει η πρώτη έντονη εποικιστική κίνηση και η εγκατάσταση στην Ύδρα Ορθοδόξων Αρβανιτών φυγάδων, οι οποίοι πολεμώντας στο πλευρό των Ενετών κατά τη διάρκεια του δεκαεξάχρονου Ενετοτουρκικού πολέμου (1463 – 1479), και κυνηγημένοι από τους Τούρκους, βρίσκουν μετά από εναγώνια αναζήτηση, εγκατάσταση και σωτηρία σε τόπους κοντινούς, ορεινούς και δυσπρόσιτους, όπως η Ύδρα. Εκεί συγχωνεύονται με τους ντόπιους και το βραχώδες και άγονο έδαφος της Ύδρας τους ανάγκασε να στραφούν προς την θάλασσα και να γίνουν άριστοι ναυτικοί.

 

Είναι ακριβώς η εποχή που αρχίζει η ανοικοδόμηση και η δημιουργία της σημερινής πόλης της Ύδρας με πρώτο οικιστικό πυρήνα τον λόφο της Κιάφας, προφανώς για λόγους ασφαλείας των κατοίκων, για να προφυλαχτούν από πιθανούς επιδρομείς και πειρατές.

 


16ος – 17ος Αιώνας

 

Ο πολεμικός αναβρασμός στις περισσότερες ελληνικές περιοχές σε συνδυασμό με την εμφάνιση της πειρατείας στη Μεσόγειο συμβάλλουν στην δημιουργία ακόμη εντονότερου εσωτερικού εποικισμού.

 

Ένα δεύτερο μεγάλο εποικιστικό κύμα έφτασε στην Ύδρα στα τέλη του 16ου αιώνα όταν μεγάλες οικογένειες έρχονται στο νησί.

 

Μεταξύ αυτών οι οικογένειες Λαζάρου και Ζέρβα μετέπειτα Κοκκίνη και Κουντουριώτη απο την Ήπειρο, η οικογένεια Μπαρού απο την Κύθνο όπως και οι Νέγκα, Γκιώνη και Γκούμα. Επίσης οι οικογένειες Γιακουμάκη μετέπειτα Τομπάζη, απο τα Βουρλά της Σμύρνης, Κιοσσέ μετέπειτα και Σαχίνη απο τη Γένοβα, Μπουντούρη απο την Εύβοια, Βώκου μετέπειτα και Μιαούλη απο τα Φύλλα Ευβοίας.

 


18ος Αιώνας

 

Ένα νέο εποικιστικό κύμα έρχεται να εισβάλει στο νησί κατά την διάρκεια του Ενετοτουρκικού (1700 – 1715) και του Ρωσοτουρκικού πολέμου (1768 – 1774), ενώ έως και την περίοδο που ξεσπά η επανάσταση και ιδιαίτερα κατά την διάρκειά της, η Ύδρα δέχεται διαρκώς εποίκους, εξαιτίας της συνεχούς κοινωνικής και πολιτιστικής της ανέλιξης.

 

Γίνεται συνεπώς πλήρως κατανοητό, γιατί η στιγμή της έναρξης του αγώνα στα 1821 βρήκε το μικρό και μέχρι πρότινος ασήμαντο αυτό νησί του Αργοσαρωνικού, να αριθμεί περί τους 27.000 κατοίκους.

 

Η δημογραφική αυτή Επανάσταση είχε ασφαλώς τις θετικές και τις αρνητικές της συνέπειες όσον αφορά την εξέλιξη της υδραϊκής κοινωνικής πορείας.

 

Από τις θετικότερες υπήρξαν η προώθηση της ανάπτυξης του εμπορίου και κυριότερα η ανάπτυξη και η αλματώδης εξέλιξη της ναυτιλίας στην Ύδρα.

 

Έτσι στα τέλη του 18ου αιώνα η Yδρα εξελίσσεται σε μεγάλη ναυτική δύναμη με εμπορικό στόλο 150 πλοίων. Την εποχή αυτή το νησί γνωρίζει την μεγαλύτερη ακμή του.

 


19ος Αιώνας

 

Στα 1802 το Διοικητικό σύστημα του νησιού αλλάζει, με την αποστολή στην Ύδρα του υδραίου Γεωργίου Δήμα Βούλγαρη, ευνοούμενου του τότε Καπετάν Πασά και Αρχικυβερνήτη της Τουρκικής Ναυαρχίδας.

 

Ο Βούλγαρης τοποθετήθηκε από το Σουλτάνο ως Μιτάς Κοτζαμπάσης (Διοικητής) και Ναζίρης (επόπτης) της Ύδρας και για κάποιο χρονικό διάστημα του Πόρου και των Σπετσών, με σκοπό να επιβάλει την διασαλευμένη τάξη. Η συνετή του διοίκηση και η οθωμανική εύνοια στο πρόσωπό του συνετέλεσαν στο να καταφέρει ο Γ. Βούλγαρης, ο ‘Μπέης’ όπως τον αποκαλούσαν οι Υδραίοι, να αναγάγει το νησί σε πρότυπο εννοούμενου τόπου.

 

Η περίοδος της οικονομικής ευρωστίας, η σχετικά καταστολή της πειρατείας και η εσωτερική ησυχία που ακολούθησε τους χρόνους διακυβέρνησης του Γεωργίου Βούλγαρη, έδωσαν την ευκαιρία στους Υδραίους να οργανώσουν την κοινωνία τους όπως αυτοί ήθελαν, ενώ οι συνεχείς μάχες που αναγκάζονταν να δίνουν τα υδραιικά πληρώματα με τους πειρατές, που τότε λυμαίνονταν απ’ άκρο σ’ άκρο την Μεσόγειο, τους μετέτρεψαν με τον καιρό από ασήμαντους γεωργούς και ποιμένες, σε τολμηρούς εμπειροπόλεμους ναυτίλους.

 

Η Επανάσταση βρίσκει την Ύδρα κάτοχο αμύθητου πλούτου από χρυσά νομίσματα της εποχής, αποτέλεσμα κυρίως της επιτυχημένης εμπλοκής της στο εμπόριο σίτου κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους. Το εμπόριο μετά το 1810 είχε κάμψη αλλά ο στόλος της αριθμούσε 186 μικρά και μεγάλα πλοία συνολικής χωρητικότητας 27.736 τόνων δηλαδή ήταν διπλάσιος από αυτόν των Σπετσών που διέθεταν ως δύναμη 64 πλοία συνολικά 15.907 τόνων, ενώ τα Ψαρά διέθεταν 35 – 40 πλοία και η Κάσος 15. Τα πληρώματα είχαν αποκτήσει και πολεμική εμπειρία λόγω των συγκρούσεων με πειρατές της Αλγερίας.

 

Τουλάχιστον από το 1820 οι προεστοί είχαν μυηθεί από τη Φιλική Εταιρεία στο μυστικό της Επανάστασης. Όταν κηρύχθηκε η Επανάσταση στην Πελοπόννησο, οι Υδραίοι ενημερώθηκαν με αλληλογραφία από τους Πελοποννησίους οπλαρχηγούς και την 24 Μαρτίου 1821 με επιστολή οι προύχοντες της Πελοποννήσου ενημερώνουν τους Υδραίους και Σπετσιώτες ότι η Επανάσταση άρχισε ενωρίτερα γιατί το μυστικό είχε προδοθεί από “τουρκολάτρες”, και ζητούν τη βοήθειά τους για ναυτικό αποκλεισμό του εχθρού.

 

Οι Σπετσιώτες ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης την 26 Μαρτίου, αλλά οι Υδραίοι φάνηκαν διστακτικοί στο να εξεγερθούν αμέσως, θυμούμενοι τις καταστροφές που είχαν πάθει κατά την προηγούμενη αποτυχημένη εξέγερση του 1770 και λαμβάνοντας υπόψη την στρατιωτική υπεροχή του εχθρού. Τελικώς κήρυξαν την επανάσταση στις 14 Απριλίου 1821.

 

Η Ύδρα, μαζί με τις Σπέτσες και τα Ψαρά, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 διαθέτοντας τον εμπορικό τους στόλο στην υπηρεσία του Αγώνα. Υδραίοι όπως ο Ναύαρχος Μιαούλης, ο Αντώνιος Οικονόμου, ο Πιπίνος, ο Τομπάζης, ο Σαχτούρης, ο Βούλγαρης, ο Κριεζής, ο Τσαμαδός και ο Σαχίνης, αναδείχτηκαν σε κορυφαίες φυσιογνωμίες της Επανάστασης.

 

Έπειτα από την Απελευθέρωση αρχίζει μια μακρά περίοδος παρακμής και οικονομικής ύφεσης στο νησί.

 


20ος Αιώνας – Νεότεροι χρόνοι

 

Ο 20ος αιώνας βρίσκει την Ύδρα παρά την προσωρινή οικονομική της ανάκαμψη – αποτέλεσμα της συστηματικής ενασχόλησης των κατοίκων με την αλιεία και το εμπόριο σπόγγων – σε πλήρη πληθυσμιακή αποδυνάμωση, οδηγούμενη αργά αλλά σταθερά στα πρόθυρα του οικονομικού μαρασμού.

 

Η προσωρινή της ‘κινητήρια’ δύναμη, η σπογγαλιεία, βρέθηκε με τον καιρό σε πλήρη παρακμή, εξαιτίας κυρίως του περιορισμού της οικονομικής ενίσχυσης των σπογγαλιευτικών επιχειρήσεων από την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος.

 

Μία τελευταία ευκαιρία ανάπτυξης και αναζωογόνησης της υδραϊκής κοινωνίας δόθηκε στην δεκαετία του ’50 όταν οι διάφοροι καλλιτέχνες και οι παραγωγοί ταινιών ‘ανακαλύπτουν’ την Ύδρα και την χρησιμοποιούν αφειδώς στις ταινίες τους. Άμεση συνέπεια η αλματώδης τουριστική και οικονομική κίνηση στο νησί με όλα τα παρεπόμενά της.

 

Σήμερα, 40 χρόνια μετά, η Ύδρα του Miller, του Σεφέρη, του Γκίκα, του Εγγονόπουλου, του Βυζάντιου, του Τέτση, η Ύδρα με την συνεχή προσφορά στον τουρισμό και την πολιτιστική ζωή της χώρας μας εξακολουθεί να παραμένει το στολίδι του Αργοσαρωνικού, ένα μοναδικό φαινόμενο ιστορικού και αρχιτεκτονικού θαύματος ανά το πανελλήνιο και σίγουρα έναν από τα σπουδαιότερα θέρετρα της Ελλάδας.

Στο μυχό του λιμενοβραχίονα, στα βράχια έξω από το λιμάνι, βρίσκεται η Σπηλιά, μια βραχώδης παραλία με έντονη κίνηση, που προσφέρεται για μακροβούτια από τα βράχια στα πολύ βαθιά, καταγάλανα και πεντακάθαρα νερά. Δίπλα βρίσκεται η Υδρονέτα. Και αυτή προσφέρεται για μακροβούτια απο τα βράχια στα πολύ βαθιά νερά.

 


Ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο, φτάνουμε στο Καμίνι, ένα μικρό, φυσικό, γραφικό λιμανάκι γεμάτο από ψαρόβαρκες. Δίπλα στο Μεγάλο Καμίνι υπάρχει το Μικρό Καμίνι, μια όμορφη μικρή παραλία με βότσαλα, που προσφέρεται για μικρά παιδιά και θαλάσσια σπορ. Στα Καμίνια υπάρχουν παραδοσιακά, γραφικά ταβερνάκια και μπορείτε να φτάσετε και με θαλάσσια μέσα.

 


Ο Βλυχός είναι ένας πανέμορφος, παραθαλάσσιος οικισμός που βρίσκεται σε μια από τις πιο γραφικές περιοχές της Ύδρας με μαγευτική θέα και υπέροχα ηλιοβασιλέματα, που προσφέρεται για οικογενειακό τουρισμό. Κατάλευκα εξοχικά σπίτια με μεγάλες ολάνθιστες αυλές απλώνονται μέχρι τους πρόποδες του λόφου πάνω από την παραλία.

 


Μετά το λιμανάκι του Βλυχού, βρίσκεται ο παραθαλάσσιος οικισμός Πλάκες Βλυχού. Είναι μια πολύ όμορφη και πλήρως οργανωμένη παραλία με πεντακάθαρα γαλανά νερά.

 


Αριστερά του λιμανιού, βρίσκεται το Μαντράκι, στο μυχό ενός κλειστού όρμου, οργανωμένη παραλία, με θαλάσσια σπορ, στις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου Mira-Mare. Μπορείτε να απολαύσετε το θαλάσσιο σκι, wind surfing, κτλ. Βρίσκεται μόνο λίγα λεπτά από την Ύδρα, και μπορείτε να φθάσετε σε αυτό, είτε περπατώντας, είτε με θαλάσσια μέσα, από το λιμάνι.

 


Το Μπίστι είναι ο νοτιότερος όρμος του νησιού και περιβάλλεται από ψηλά βράχια. Είναι οργανωμένη παραλία και προσφέρεται για μακροβούτια και ψαροντούφεκο, δίπλα σε κατάφυτο πευκοδάσος.

 


Ο Άγιος Νικόλαος είναι μια παραλία που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού μέσα σε έναν κόλπο, τέλεια προφυλαγμένο από όλους τους καιρούς. Η πρόσβαση στην θάλασσα είναι εύκολη. Υπάρχουν ψάθινες ομπρέλες και ξαπλώστρες με μικρά τραπεζάκια και σε μικρή απόσταση από την ακτή υπάρχουν πεύκα, που χαρίζουν ίσκιο και δροσιά.

Το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο της Ύδρας, λειτουργεί σε καθημερινή βάση.

Λειτουργούν: Α. Αρχειακό Τμήμα, Β. Μουσειακό Τμήμα και Γ. Βιβλιοθήκη.

Στο ισόγειο μπορείτε να δείτε εκθέματα από τους Βαλκανικούς πολέμους, από τον πρώτο και δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στον όροφο λειτουργεί Ιστορική Πινακοθήκη με έργα μεγάλων ζωγράφων και παράλληλα εκτίθενται ενθυμήματα και κειμήλια από τα χρόνια της Επανάστασης.

Στο κτίριο στεγάζονται επίσης η Βιβλιοθήκη με παλιές πολύτιμες εκδόσεις και το Ιστορικό Αρχείο με χειρόγραφα, έγγραφα και κώδικες του 18ου και του 19ου αιώνα και διάφορα αρχεία.

Το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας βρίσκεται κοντά στο Λιμεναρχείο, στην ανατολική πλευρά του λιμανιού.   –   Τηλέφωνο : 22980 54 142

 


Το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο Ύδρας στεγάζεται στο χώρο των παλιών κελιών, στις κτιριακές εγκαταστάσεις του Ναού, που είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου, το “Μοναστήρι”, όπως αποκαλείται η Μητρόπολη της Ύδρας.

Είναι ένα μικρό Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο στο οποίο εκτίθενται άμφια, κειμήλια, αφιερώματα και εικόνες κυρίως του 18ου αιώνα.

Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η εικόνα της Παναγίας “Ρόδο Αμάραντο”, που τοποθετείται χρονικά γύρω στα 1774.

Το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο βρίσκεται στο κέντρο του λιμανιού και είναι ανοικτό όλη την ημέρα.   –   Τηλέφωνο:  22980 54 071

 


Παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου στο αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη μπορείτε να δείτε κειμήλια, έργα ζωγραφικής, καθώς και εκθέματα από τις ιστορικές και λαογραφικές συλλογές που ανήκουν στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

Στο ισόγειο, στα παλιά κελάρια του αρχοντικού, λειτουργεί μόνιμη έκθεση ζωγραφικής με έργα των ζωγράφων Περικλή και Κωνσταντίνου Βυζάντιου.

Στον όροφο εκτίθενται σήμερα παλιά έπιπλα, καθρέφτες, σερβίτσια, οικογενειακά πορτρέτα και άλλα κειμήλια της οικογένειας Κουντουριώτη.

Στον άνω όροφο εκτίθενται ιστορικές και λαογραφικές συλλογές με αντιπροσωπευτικά έργα Νεοελληνικής Τέχνης του 18ου και 19ου αιώνα.

Η οικία του Λάζαρου Κουντουριώτη βρίσκεται πάνω από την προκυμαία. Τηλέφωνο:  –  22980 52 421

 


Στην πλαγιά του λόφου, στη δυτική πλευρά του λιμανιού της Ύδρας, ξεχωρίζει ανάμεσα στα πεύκα το Αρχοντικό του Γεώργιου Κουντουριώτη.

Το 1991 το τριώροφο κτίριο αγοράστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και μετατράπηκε σε Μουσείο Μεταβυζαντινής Τέχνης και Ιστορίας.

Στο Αρχοντικό του Γεώργιου Κουντουριώτη εκτίθενται προσωπικά είδη, αντικείμενα, κειμήλια της οικογένειας Κουντουριώτη και εκθέματα από την Νεότερη Ιστορία της Ύδρας.

 


Στη δυτική πλευρά της πόλης μπορείτε να δείτε το τετραώροφο Αρχοντικό του Τομπάζη, που ανήκει ήδη από το 1936 στη Σχολή Καλών Τεχνών και λειτουργεί ως παράρτημά της.

Η Σχολή Καλών Τεχνών βρίσκεται κοντά στο άγαλμα του Κουντουριώτη.

Τους εσωτερικούς χώρους του κτηρίου κοσμούν πίνακες με ιστορικά γεγονότα και πλοία της εποχής του 1821.

Έκει φιλοξενήθηκαν προσωπικότητες της Τέχνης και των Γραμμάτων, όπως ο Chagall και ο συγγραφέας Daninos.

 


Δυτικά από το άγαλμα του Α. Μιαούλη, στην αρχή της παραλίας του λιμανιού, βρίσκεται η αίθουσα τέχνης και συναυλιών του Δήμου της Ύδρας “Μελίνα Μερκούρη “.

Κάθε χρόνο, και ειδικά κάθε καλοκαίρι, στην πολιτιστική αίθουσα “Μελίνα Μερκούρη” φιλοξενούνται εκθέσεις και διοργανώνονται ομιλίες, συναυλίες και πολιτιστικές βραδιές, υπό την αιγίδα του Δήμου της Ύδρας.

Στην αίθουσα φιλοξενούνται όλο τον χρόνο έργα διάσημων καλλιτεχνών.

 


Η Σχολή Εμποροπλοιάρχων αποτελεί σήμερα ένα ζωντανό Ναυτικό μνημείο και μια χειροπιαστή έκφραση της ναυτικής μας συνέχειας.

Η έναρξη λειτουργίας της Σχολής τοποθετείται στο 1749, όπου ιδρύθηκε στην Ύδρα το σχολείο του Αγίου Βασιλείου στο περίβολο του ομώνυμου ναού, το οποίο από το 1800 περίπου λειτούργησε ως Ναυτική Σχολή της Ύδρας με πρωτοβουλία της Δημογεροντίας του νησιού.

Από το 1930 η Σχολή στεγάζεται στο σημερινό κτήριο που κτίστηκε κατά την χρονική περίοδο 1780-1810 και άνηκε στους Υδραίους καραβοκύρηδες Αναστάσιο Τσαμαδό και Αθανάσιο Κουλούρα.

O εκθεσιακός χώρος του Iδρύματος ΔEΣTE εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο του 2009 στα παλιά σφαγεία της Ύδρας που παραχωρήθηκαν από τον Δήμο.

 


Στο αρχοντικό του Σαχτούρη, ο εικαστικός Δημήτρης Aντωνίτσης οργανώνει εδώ και δέκα χρόνια πρωτότυπες θεματικές εκθέσεις.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στη γκαλερί Πωλίν Kαρπίδα διοργανώνονται εκθέσεις ανερχόμενων καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο.

Στο μικρό λιμάνι των Kαμινιών, στο παλιό σπίτι του Mιαούλη, το “κόκκινο σπίτι” διοργανώνονται εκθέσεις κάθε καλοκαίρι.

Τα Μιαούλεια είναι η μεγάλη γιορτή του νησιού που γίνεται κάθε χρόνο το Σάββατο που είναι πιο κοντά στην 21η Ιουνίου. Είναι τριήμερες εκδηλώσεις προς τιμή του μεγάλου Υδραίου ναυάρχου Ανδρέα Μιαoύλη που πρόσφερε πολλά στον Αγώνα για την Απελευθέρωση του Έθνους. Αποτελούν μια θαυμάσια ευκαιρία για να απολαύσετε παραδοσιακούς χορούς κατά τη διάρκεια της ημέρας και πυροτεχνήματα το βράδυ.

 


Τα Κουντουριώτεια είναι εορταστικές εκδηλώσεις που διοργανώνει ο Δήμος της Ύδρας, τιμώντας τα 76 χρόνια από το θάνατο του Πρώτου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Υδραίου Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη. Περιλαμβάνεται ένα πλούσιο εξαήμερο εορταστικό πρόγραμμα, το οποίο είναι γεμάτο με ξεναγήσεις στα Μουσεία του νησιού, εκθέσεις, προβολές, ομιλίες, παρουσιάσεις βιβλίων και αθλητικές εκδηλώσεις.

 


Το καλωσόρισμα του καινούριου χρόνου Την Πρωτοχρονιά, οι πόρτες των σπιτιών μένουν όλη τη μέρα ανοιχτές για να υποδεχτεί ο νοικοκύρης τον πρώτο επισκέπτη που θα μπει απρόσκλητος στο σπίτι. Ο νοικοκύρης καλωσορίζει τον επισκέπτη, του κρεμάει με κορδέλα στο λαιμό το πρωτοχρονιάτικο δώρο του και τον καλεί στο γιορτινό τραπέζι.

Όλες οι νοικοκυρές της Ύδρας, την παραμονή των Θεοφανείων εκκλησιάζονται στο Μεγάλο Αγιασμό και μετά το τέλος της Λειτουργίας, με κανάτι μεταφέρουν τον αγιασμό στα σπίτια τους, όπου αγιάζουν κάθε γωνιά του σπιτιού τους, καθώς τις στέρνες και τα πηγάδια τους. Τον υπόλοιπο αγιασμό τον φυλάσουν στο εικονοστάσι για την υπόλοιπη χρονιά. Με την κατάδυση του Σταυρού στη θάλασσα αρκετοί υδραίοι πέφτουν για να πιάσουν τον Σταυρό. Κατόπιν επιστρέφουν όλοι μαζί στη Μητρόπολη για να προσκυνήσουν τον Σταυρό.

 


Από τα πιο όμορφα και τα πιο γραφικά Υδραίϊκα έθιμα είναι η περιφορά του Επιταφίου, μέσα στη θάλασσα, που γίνεται με μεγάλη ευλάβια το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής στα Καμίνια. Εκεί η πομπή του Έπιταφίου, μετά από την περιφορά της στην συνοικία, καταλήγει στη θάλασσα, μπαίνουνε οι βαστάζοι ίσαμε τα γόνατα σε αυτή και ακουμπάνε τα πόδια του Επιταφίου στο νερό για να ευλογηθούν και να καθαγιαστούν τα νερά. Στη συνέχεια γίνεται δέηση υπέρ των ναυτικών που ταξιδεύουν, για ήσυχα ταξίδια και καλό γυρισμό.

Όλες οι ενορίες της Ύδρας τελούσαν το έθιμο του καψίματος του Ιούδα, από πολύ παλιά, μετά τον εσπερινό της Αγάπης, ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των ενοριών ήταν μεγάλος και μάλιστα, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, οι εκκλησίες έβγαζαν δίσκο, προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα για το έθιμο.

 


Ο παραδοσιακός Υδραίικος γάμος, ξεκινάει με το “στρώσιμο του κρεβατιού”, στο οποίο φίλοι και συγγενείς προσφέρουν χρηματικά ποσά για το στήσιμο του νέου νοικοκυριού. Την παραμονή του γάμου γίνεται το “λούσιμο της νύφης” από δύο παντρεμένες γυναίκες και στη συνέχεια, το “χτένισμα της νύφης” λίγες ώρες πριν από το γάμο. Συχνά η νύφη αντί νυφικού φοράει την παραδοσιακή υδραίϊκή φορεσιά (κοντογούνι από μεταξωτό βελούδο, μακριά φούστα με πτυχές και κεντητό μεταξωτό μαντίλι στο κεφάλι). Τέλος μετά από την τελετή του γάμου γίνεται γλέντι με τα παραδοσιακά τοπικά όργανα, που είναι το βιολί και το λάουτο.

 


Ονομαστό είναι επίσης και το Υδραίικο καρναβάλι. Ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες συμμετέχουν, διασκεδάζουν και χαίρονται έντονα στο Υδραίϊκο καρναβάλι, με τους μεταμφιεσμένους να περιδιαβαίνουν στα σοκάκια της πόλης την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, έχοντας μπροστά τους τον βασιλιά καρνάβαλο.

Αστυνομία: 22980 52 205
Λιμεναρχείο: 22980 52 279
Νοσοκομείο: 22980 53 150
Αγριτκό Ιατρείο: 22980 52 420
ΕΛ.ΤΑ. (Ταχυδρομείο: 22980 52 262
Ιστορικό Μουσείο: 22980 52 355
Εκκλησιαστικό Μουσείο: 22980 54 071
Μουσείο Λ. Κουντουριώτη: 22980 52 421
Μουσείο Π. Κουντουριώτη: 22980 52 245
Hellas Flying Dolphins: 22980 54 007

Από το λιμάνι του Πειραιά αναχωρούν καθημερινά Ιπτάμενα Δελφίνια για την Ύδρα, τα οποία παίρνουν μόνο επιβάτες.

 

Κατά τη διάρκεια της ημέρας εκτελούνται αρκετά δρομολόγια, ανάλογα με τη χρονική περίοδο.

 

Η διάρκεια του ταξιδιού είναι περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά για τα flying dolphins και περίπου 1 ώρα και 45 λεπτά για τα flying cats.

 

Τα δρομολόγια εκτελεί η Hellenic Seaways –  Τηλέφωνο:  210 41 17 341.

 

Το πρακτορείο Flying Dolphins στην Ύδρα βρίσκεται στο κέντρο της παραλίας.

Τηλ. επικοινωνίας:   22980 54 007, 22980 53 812.

 

 


Ενημερωθείτε τηλεφωνικά για τα δρομολόγια των πλοίων :

Για να πληροφορηθείτε τις αναχωρήσεις των πλοίων από το λιμάνι του Πειραιά μπορείτε να επικοινωνείτε και τηλεφωνικά με το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά στο τηλέφωνο 14944 (με χρέωση).

Σας απαντά αυτόματος τηλεφωνητής, ο οποίος σας ενημερώνει καθημερινά για το πρόγραμμα των δρομολογίων ολόκληρης της εβδομάδας.