Βόλος
Σημείο αναφοράς της πόλης, με τους ψαράδες και τα ψαροκάικα, τα μαγαζιά της, τα ενδιαφέροντα κτίρια και την ξεχωριστή θέα στον Παγασητικό και το Πήλιο, καλεί τον επισκέπτη για περιπάτους αλλά και ενδιαφέρουσες στάσεις. Η βόλτα στην παραλία είναι απολαυστική. Εδώ θα βρείτε αρκετά καφέ, καταστήματα εστίασης και πολλά τσιπουράδικα. Από τα «κουτούκια» του Παλιού Λιμεναρχείου, της Νέας Δημητριάδας, της Νέας Ιωνίας μέχρι την ξακουσμένη «Σκάλα του Μιλάνου» και τις οικογενειακές ταβέρνες του Βόλου, πέρασαν γενιές και γενιές γλεντζέδων και καλοφαγάδων. Κοντά σ’ αυτές λειτουργούν και εστιατόρια με διεθνή κουζίνα και γεύσεις απ’ όλο τον κόσμο. Αλλά και για το υπόλοιπο της νύχτας ο Βόλος δεν σταματάει τις προσφορές του: Άλλοτε τη χαρά της ζωηρής κίνησης στα δεκάδες μπαράκια στους κεντρικούς πεζόδρομους γύρω από τον ναό του Αγ. Νικολάου και στη συνοικία των Παλαιών, αλλά και στα μαγαζιά με ζωντανή μουσική -πολλά με τη δική τους μοναδική ιστορία για περισσότερο από 20 χρόνια- και άλλοτε την ηρεμία στις ρομαντικές του γωνιές, που σε καλούν σ’ έναν περίπατο χωρίς τελειωμό. Με τον πρωινό καφέ στην ηλιόλουστη παραλία, με το μεσημεριανό τσίπουρο σε γραφικές γωνιές, με τη μεγάλη ποικιλία επιλογών και βραδινών εξορμήσεων, ο Βόλος δεν σου επιτρέπει να πλήξεις.
Μακρινίτσα
Χώρος χαρακτηρισμένος ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους είναι η “Μπράνη”, η πλατεία στην είσοδο του οικισμού με τη ρεματιά καθώς και η κεντρική πλακόστρωτη πλατεία του χωριού το γνωστό “παζάρι” με την μοναδική επίπλευρη κρήνη της “τα Λιοντάρια”, διακοσμημένη με πλούσια λιθανάγλυφα, τα υπεραιωνόβια πλατάνια, την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου, την καταπληκτική θέα προς το Βόλο. Η Μακρινίτσα “το μπαλκόνι του Πηλίου” είναι ένας παραδοσιακός οικισμός απολύτου προστασίας, μοναδικής αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας. Απέχει 17 χλμ. από το Βόλο και 12 χλμ. απ’ το Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου και αποτελεί τον ιδανικό συνδυασμό δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος. Τα παραδοσιακά Αρχοντικά όπως του Βαϊτζη, του Χατζηκώστα, του Βλαχλή , του Τοπάλη που λειτουργεί σαν Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας του Πηλίου αλλά και πολλά άλλα, οι γραφικές εκκλησίες, οι κρήνες, τα παλιά υδροτριβεία “ντριστέλες”, τα ερειπωμένα πια βυρσοδεψεία που άκμασαν τον 19ο αιώνα και λειτουργούσαν ως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, τα λιθόκτιστα τοξωτά γεφύρια στη Λέστιανη, στο Λοζίνικο, στο Αλεβίζι, στην Κακονά καθώς και το γεφύρι της Καριάς αποτελούν αξιόλογα δείγματα παραδοσιακής Αρχιτεκτονικής.
Πορταριά
Υπήρξε το σημαντικότερο εμπορικό κέντρο των εικοσιτεσσάρων χωριών του Πηλίου. Το ξενοδοχείο “Θεοξένεια”, μετά το 1900 θεωρούνταν το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο των Βαλκανίων. Σήμερα η Πορταριά είναι “η κυρία επί της υποδοχής” στο Πήλιο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα νεοκλασικά αρχοντικά της, εκ των οποίων πολλά λειτουργούν ως ξενώνες. Κάθε χρόνο προς τα τέλη Αυγούστου αναβιώνει το έθιμο του Πηλιορείτικου γάμου. Βρίσκεται ανάμεσα στις όμορφες ακτές του Παγασητικού και στο χιόνι των κορυφών του Πηλίου όπου έχουν διαμορφωθεί εξαιρετικές χιονοδρομικές πίστες. Για την διασκέδασή σας στην Πορταριά και την γύρω περιοχή θα βρείτε αρκετές επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης (εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ κλπ.), παραδοσιακά αλλά και σύγχρονα, με άριστη εξυπηρέτηση και ποικιλία προϊόντων και υπηρεσιών, που θα δικαιώσουν την όποια επιλογή σας.
Αγριά
Σε απόσταση 7 χιλιομέτρων νοτιοανατολικά του Βόλου βρίσκεται η Αγριά, πολύ γνωστό παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο στην πλευρά του Παγασητικού κόλπου και έδρα του ομώνυμου Δήμου. Η Αγριά, σύγχρονη και δυναμική κωμόπολη, σφύζει από ζωή όλο το χρόνο. Τα αναρίθμητα παραλιακά ταβερνάκια, τα εστιατόρια, τα τσιπουράδικα και τα αναψυκτήρια προσφέρουν στους επισκέπτες μοναδικές γαστρονομικές απολαύσεις και ατέλειωτες στιγμές ξεκούρασης. Κάθε Καλοκαίρι διοργανώνονται πολλές πολιτιστικές – καλλιτεχνικές εκδηλώσεις όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Κιθάρας στο οποίο συμμετέχουν σολίστ απ’ όλο τον κόσμο. Για την διασκέδασή σας στην Αγριά και την γύρω περιοχή θα βρείτε αρκετές επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης (εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ κλπ.), παραδοσιακά αλλά και σύγχρονα, με άριστη εξυπηρέτηση και ποικιλία προϊόντων και υπηρεσιών, που θα δικαιώσουν την όποια επιλογή σας.
Τσαγκαράδα
Η Τσαγκαράδα είναι από τα πιο γνωστά πηλιορίτικα χωριά και αποτελεί πόλο έλξης πολλών επισκεπτών από την Ελλάδα αλλά και όλο τον κόσμο, βρίσκεται σε υψόμετρο 500 μέτρων και σε απόσταση 54 χιλιομέτρων από την πόλη του Βόλου.Οφείλεται κυρίως στις φυσικές ομορφιές της περιοχής σε όλη την διάρκεια του χρόνου, στο πλήθος καταλυμάτων κάθε κατηγορίας και είδους και στα πολλά καταστήματα εστίασης και διασκέδασης και στην όλη άρτια οργάνωση και υποδομή. Το πλούσιο δίκτυο των καλντεριμιών και μονοπατιών που θα συναντήσει ο επισκέπτης, θα τον οδηγήσουν σε μοναδικές περιοχές με την απαράμιλλη ομορφιά του φυσικού τοπίου να δένει αρμονικά με την αρχιτεκτονική των παλιών ανακαινισμένων αρχοντικών και των άλλων παραδοσιακών κτιρίων, περίτεχνες πέτρινες βρύσες, μαρτυρώντας την πλούσια και σπουδαία παράδοση και ιστορία της.
Βυζίτσα
Η Βυζίτσα έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο χωριό, ζωντανό μουσείο παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής που εντυπωσιάζει από την πρώτη στιγμή τους επισκέπτες. Αποτελεί έναν από τους καλύτερα διατηρημένους Ελληνικούς παραδοσιακούς οικισμούς, με πολλά αρχοντικά, καλό δίκτυο καλντεριμιών που διασχίζουν όλο το χωριό και ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον, έχοντας πανοραμική θέα προς τον Παγασητικό κόλπο και το Πήλιο. Στη Βυζίτσα θα απολαύσετε την υπέροχη φύση με τα αιωνόβια πλατάνια, τα οπωροφόρα δέντρα, τους ελαιώνες, και τα μυρωδάτα βότανα που φυτρώνουν στα ευλογημένα χώματά της. Είναι γεμάτη με όμορφους πύργους, πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, όπως: του Κόντου, του Γερουλάνου, του Βέργου, του Κατσανάκη, του Καραγιαννόπουλου, του Δήμου. Στη Βυζίτσα υπάρχουν επιχειρήσεις διαμονής (ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, παραδοσιακοί ξενώνες, παραδοσιακά αρχοντικά κλπ.), που μπορούν να ικανοποιήσουν κάθε απαίτηση για μια ευχάριστη και απολαυστική παραμονή. Λίστα με ξενοδοχεία και καταλύματα μπορείτε να δείτε παρακάτω. Για την διασκέδασή σας στη Βυζίτσα και την γύρω περιοχή θα βρείτε αρκετές επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης (εστιατόρια, ταβέρνες, καφέ κλπ.), παραδοσιακά αλλά και σύγχρονα, με άριστη εξυπηρέτηση και ποικιλία προϊόντων και υπηρεσιών, που θα δικαιώσουν την όποια επιλογή σας.
Τρίκερι
Ένα δείγμα της πολυμορφίας του Πηλίου είναι το χωριό Τρίκερι με όλα τα χαρακτηριστικά ενός νησιώτικου οικισμού. Οι κάτοικοι ήταν ψαράδες, σφουγγαράδες και τολμηροί καπεταναίοι, αρχοντικά των οποίων διατηρούνται μέχρι σήμερα και δεσπόζουν στα στενά καλντερίμια του χωριού. Ζωντανή διατηρείται ακόμα η παράδοση, που θέλει τις γυναίκες του χωριού να φορούν την τοπική ενδυμασία στις γιορτές και τα γραφικά πανηγύρια. Ένα νησί, χωρίς τροχοφόρα, με γραφικό οικισμό και μικρές ήσυχες αμμουδιές. Το φιλόξενο μοναστήρι της Παναγιάς δεσπόζει στην κορυφή του. Απέναντι τα νησάκια Μικρά. Στο Τρίκερι οι κάτοικοι, από παράδοση ασχολούνται με την σπογγαλιεία. Οι σφουγγαράδες, σ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ξεκινούν για να τρυγήσουν στα βαθιά της θάλασσας τα πολύτιμα σφουγγάρια. Κάθε Ιούνιο οι Τρικεριώτες, στο λιμανάκι της Αγίας Κυριακής, διοργανώνουν ψαράδικη βραδιά επί τριήμερο και δίνουν όλο τον καημό και το μεράκι τους στο χορό και στο τραγούδι. Χάρμα απερίγραπτης ομορφιάς και μεγαλείου αυτός ο χορός.
Αργαλαστή
Το χωριό συγκροτήθηκε, σύμφωνα με παλιές μαρτυρίες, από νομάδες κτηνοτρόφους στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και γρήγορα αναπτύχθηκε, σε βαθμό μάλιστα που αποτέλεσε για μια μεγάλη περίοδο των δίσεκτων εκείνων χρόνων, πρωτεύουσα των βακούφικων χωριών του Πηλίου, όπου είχε την έδρα του ο Τούρκος βοεβόδας αλλά και ο ομόδοξός του ιεροδικαστής. Πλούσιο χωριό, εκτείνεται και ως τις νοτιότερες περιοχές της μαγνησιακής χερσονήσου. Περιλαμβάνει ένα πλήθος οικισμών με αγροτικές καλλιέργειες (ελιές, σύκα, σταφύλια), κτηνοτροφία, αλιεία, ενώ κατά τους δύο τελευταίους αιώνες της Τουρκοκρατίας ανάπτυξε τη βιοτεχνία του μεταξιού. Σήμερα ο επισκέπτης της Αργαλαστής εντυπωσιάζεται από ορισμένα νεοκλασικά αρχοντικά κι από την ωραία και δροσερή πλατεία της, κοντά στην οποία βρίσκεται ο Ιερός Ναός Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, τρίκλιτη βασιλική του 1886, χτισμένη από ζουπανιώτες τεχνίτες. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το κτίριο του Παρθεναγωγείου (δωρεά Γ. Γεωργατζή), το οποίο ανακαινίστηκε πρόσφατα και διευθυντής του στις αρχές του 2Οου αιώνα, ήταν ο φιλόλογος και ποιητής Κώστας Βάρναλης.
Χόρτο
Το Χόρτο είναι ένα πανέμορφο χωριό δίπλα ακριβώς από την Μηλίνα. Απέχει από αυτή μόνο τρία χιλιόμετρα. Τα σπίτια και τα καταλύματα στο Χόρτο είναι κτισμένα μέσα σε ελαιώνες προσφέροντας στον επισκέπτη μια αίσθηση γαλήνης σε συνδυασμό με την γαλάζια ομορφιά του Παγασητικού. Το Χόρτο διαθέτει ένα απάνεμο λιμάνι ιδανικό για θαλάσσιες δραστηριότητες κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Έχοντας την κατάλληλη υποδομή μπορεί να υποστηρίξει δραστηριότητες όπως ιστιοπλοΐα και wind surfing. Αν κανείς μείνει στο Χόρτο μπορεί να το χρησιμοποιήσει σαν βάση για να εξορμήσει προς τις πολλές μικρές παραλίες της περιοχής. Μπορεί κανείς ακόμη να κάνει εκδρομές στα μοναστήρια και τα ξωκλήσια της γύρω περιοχής που είναι γεμάτα με παλιές αγιογραφίες. Μπορεί ακόμη να επισκεφθεί το παραδοσιακό μουσείο που διατηρεί το πολιτιστικό ίδρυμα Αγγελίνη. Αν όμως η παράδοση δεν είναι το μόνο που ενδιαφέρει, το Χόρτο διαθέτει πολλές ταβέρνες, καφετέριες και κέντρα διασκέδασης για να περάσει κανείς ευχάριστα τον χρόνο του. Ακόμη μπορείτε εύκολα να επισκεφθείτε την Μηλίνα που απέχει μόλις τρία χιλιόμετρα, και το καλοκαίρι σφύζει από τουριστική κίνηση.
Λεφόκαστρο
Αυτός ο οικισμός έχει βαθιές ρίζες στην ιστορία, καθώς έχουν βρεθεί ίχνη κυρίως από τα παλαιοχριστιανικά χρόνια κι ένα μεσαιωνικό κάστρο. Το πρώτο συνθετικό του ονόματος, σύμφωνα με διάφορες εκδοχές, προέρχεται είτε από το ρήμα γλείφω (ο οικισμός “γλείφεται από τη θάλασσα” είτε από τη λέξη λευκό (από το αντίστοιχο χρώμα του κάστρου), είτε από το όνομα ενός εκ των πρώτων οικιστών (Λέφας ή Λεφές). Τα μνημεία που ξεχωρίζουν στην περιοχή είναι τα ερείπια εννέα βυζαντινών εκκλησιών, ένα τοξωτό γεφύρι του 1891 (δωρεά Γ. Γεωργατζή) και μια βρύση του 1777, με δύο “χούφτες” και δύο επιγραφές, μια τούρκικη με το όνομα του δωρητή Αχμέτ Αγά και μια ελληνική, με σκαλισμένο δικέφαλο αετό. Σήμερα το Λεφόκαστρο διατηρεί ίχνη από την παλιό του φυσιογνωμία και προτείνεται για όσους επιθυμούν τουρισμό ήπιων τόνων.
Κάλαμος
Αφήνοντας αριστερά το δρόμο που οδηγεί στην Πάου κι ακολουθώντας την όμορφη διαδρομή μέσα από τους ελαιώνες, φθάνουμε στον μικρό και ιδιαίτερα γραφικό παραθαλάσσιο οικισμό του Καλάμου. Πήρε το όνομά του είτε από την παραφθορά της λέξης “κάναλος”, δηλαδή του καναλιού που σχηματίζει ένας μικρός χείμαρρος καθώς ενώνεται με τη θάλασσα, είτε από τα πολλά καλάμια που φυτρώνουν στην ακροποταμιά. Ο Κάλαμος είναι από τους οικισμούς του Πηλίου που κρατούν ακόμη το παραδοσιακό τους χρώμα, αναπτύσσοντας έναν τουρισμό ήπιων τόνων. Επίσης, ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει την ήσυχη ακρογιαλιά της Μπελιάν, που βρίσκεται δίπλα στον Κάλαμο.
Πτελεός
Στη νότια πλευρά του Παγασητικού κόλπου βρίσκεται ο Πτελεός. Μία ομάδα από οικισμούς και υπέροχες παραλίες πλαισιώνουν το κύριο μέρος του Δήμου, δημιουργώντας μία κοινότητα που συνδυάζει τη γοητεία της παρθένας φύσης με όλες τις σύγχρονες ανέσεις, καταστήματα, ξενοδοχεία, bar, disco, εστιατόρια κλπ. Το Πηγάδι και το Αχίλλειο είναι τα κέντρα ζωής, με τα γραφικά λιμάνια, τις ταβέρνες με φρέσκο ψάρι και πολλούς μεζέδες, αλλά και τη νυχτερινή διασκέδαση. Οι οικισμοί της Αγίας Μαρίνας και της Λεύκης, συνδυάζουν αρμονικά τη γοητεία της παρθένας φύσης με τις σύγχρονες ανέσεις και οι πανέμορφες παραλίες στη Λιχούρα, στην Παχιάμμο, τη Δράκα, τη Μαρούνα, την Κοτσικιά, τη Μπρινιώτισσα, τη Ροδιά, το Κοντοβόλι, την Παναγιά, το Λουτρό την παρθένα αμμουδιά με τα γαλαζοπράσινα νερά. Στο Δήμο Πτελεού υπάρχουν πολλά ιστορικά μνημεία και αξιοθέατα, όπως τμήματα μυκηναϊκών τάφων, το ενετικό κάστρο στο Πηγάδι με τη φανταστική άποψή του και την υπέροχη θέα, υπολείμματα ενός παλαιού ανεμόμυλου στη θέση Χαμάκω, τα ευρήματα του παλαιού οικισμού Χαμάκω, ο βιότοπος της Λιχούρας, η οροσειρά της Όθρυος με τις πρόσφατα ανακαλυφθείσες σπηλιές και το μουσείο θαλάσσης του Αχιλλείου τα οποία είναι μόνο λίγα από τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα.
Ζαγορά
Στην πίσω πλευρά του Πηλίου είναι χτισμένο το αρχοντοχώρι της Ζαγοράς, σε ύψος 400 μέτρων περίπου και αποτελείται από 4 συνοικίες, του Αγίου Γεωργίου, της Αγίας Κυριακής, της Αγίας Παρασκευής και της Σωτήρας. Τα τελευταία χρόνια άρχισαν να ασχολούνται με τον τουρισμό με αρκετά και σωστά βήματα, χωρίς όμως τα βήματα αυτά να επηρεάζουν την αισθητική της περιοχής και κυρίως την ποιότητα των ανθρώπων οι οποίοι είναι φιλόξενοι, καλοπροαίρετοι με χαμόγελο και διάθεση. Θα το διαπιστώσετε όταν καθίσετε να απολαύσετε τον καφέ σας ή το τσίπουρο σε ένα από τα παραδοσιακά καφενεία της. Αν βρεθείτε στην Ζαγορά δεν θα πρέπει να ξεχάσετε να επισκεφθείτε το Ελληνομουσείο Ζαγοράς, γνωστό και σαν το Σχολείο του Ρήγα Βελεστινλή (Φεραίου).
Άνω και Κάτω Λεχώνια
Τα Άνω Λεχώνια, βρίσκονται σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από το Βόλο. Το χωριό είναι “πνιγμένο” στα λουλούδια και στα καλλωπιστικά φυτά και φημίζεται για τα φυτώριά του. Από εδώ, τα Άνω Λεχώνια, ξεκινά τα δρομολόγιά του το θρυλικό τρενάκι του Πηλίου. Περνά από τους σταθμούς της Άνω Γατζέας, της Αγίας Τριάδας, του Αγίου Αθανασίου Πινακατών, του οικισμού Αργυραίικα Βυζίτσας και τερματίζει στις Μηλιές. Το τρενάκι του Πηλίου που για 76 χρόνια, από το 1895 μέχρι το 1971, σκαρφάλωνε στο Πήλιο μεταφέροντας ανθρώπους και εμπορεύματα, συμβάλλοντας καθοριστικά στην αλματώδη ανάπτυξη της περιοχής. Επισκεφθείτε ακόμη τον πύργο του Κοκοσλή (19ος αιώνας) που στέγασε το πρώτο εργοστάσιο μεταξιού της περιοχής και δείτε στις όμορφες παραλίες στο Μαλάκι, στα Κάτω Λεχώνια και στα Πλατανίδια. Ομοίως και το χωριό του Αγίου Βλασίου, σε απόσταση 16 περίπου χιλιομέτρων από το Βόλο. Πλούσιες οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και πανηγύρια που διοργανώνονται στο Δήμο, όπως στις γιορτές των Αγίων Αναργύρων, Βλασίου Γεωργίου, Λαυρεντίου, Αποστόλου του Νέου. Η γιορτή κερασιού στον Άγιο Λαυρέντιο γίνεται μέσα στον Ιούνιο. Στην γύρω περιοχή μπορείτε ν α θαυμάσετε α) τη γέφυρα του Βρύχωνα στον Άγ. Λαυρέντιο, β) την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στα Κάτω Λεχώνια, γ) το αρχοντικό Σαράφη στον Άγ. Λαυρέντιο (χρονολογείται από το 1896) , δ) τον Πύργο του Ολυμπίου στα Άνω Λεχώνια, ε) το κτήριο Κοντού στα Άνω Λεχώνια, στ) τη λιονταρένια βρύση του Μαυρογιάννη στα Άνω Λεχώνια (από το 1906), η) το νεοκλασικό Χατζηκυριαζή- Κασσιόπουλου στον Άγ. Λαυρέντιο, θ) το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων στα Άνω Λεχώνια, ι) τον Πύργο Κοκοσλή (του 19ου αι.) στα Άνω Λεχώνια και κ) τον Σιδηροδρομικό Σταθμό στα Άνω Λεχώνια.
